Angelina Jolie ka vendosur të ndajë publikisht një pjesë shumë personale të historisë së saj shëndetësore, duke treguar për herë të parë shenjat e mastektomisë së dyfishtë që kreu më shumë se dhjetë vite më parë. Në një intervistë për Time France, aktorja 50-vjeçare shpjegon pse zgjodhi pikërisht tani ta bëjë këtë hap.
Sipas Jolie, ndarja e kësaj përvoje nuk është një akt ekspozimi, por një gjest solidariteti. “I ndaj këto shenja me gratë që dua dhe gjithmonë emocionohem kur shoh gra të tjera që tregojnë të tyret”, shprehet ajo, duke theksuar rëndësinë e ndarjes së përvojave mes grave.
Vendimi i saj për mastektominë parandaluese në vitin 2013 erdhi pas zbulimit të gjenit BRCA1, i cili e ekspozonte ndaj një rreziku të lartë për zhvillimin e kancerit të gjirit. Historia familjare kishte një peshë të madhe në këtë vendim: nëna e saj, Marcheline Bertrand, humbi jetën nga kanceri në moshën 56-vjeçare. Vetëm nëntë javë pas ndërhyrjes, Jolie iu nënshtrua edhe rindërtimit të gjoksit.
Në vitet që pasuan, ajo vazhdoi të marrë masa parandaluese për shëndetin e saj. Në mars të vitit 2015, aktorja zbuloi se kishte hequr vezoret dhe tubat falopianë, për të ulur rrezikun e kancerit të vezoreve.
Në intervistën e fundit, Jolie thekson se analizat gjenetike për BRCA duhet të jenë të aksesueshme për çdo grua, veçanërisht për ato me histori familjare ose faktorë rreziku. “Çdo grua duhet të ketë mundësinë të vendosë për shëndetin e saj, por kjo është e pamundur pa informacion të plotë dhe analiza të përballueshme”, shprehet ajo.
Aktorja rikujton se edhe në vitin 2013, kur foli për herë të parë publikisht për mastektominë, synimi i saj ishte i njëjtë: të nxisë vendimmarrje të informuara dhe personale. Sipas saj, kujdesi shëndetësor dhe testimet nuk duhet të varen nga mundësitë financiare apo nga vendi ku jeton një grua.
Ndërkohë, Jolie po përgatitet për rolin e saj të radhës në filmin “Couture”, që pritet të dalë në Francë në shkurt të vitit 2026. Në këtë projekt, ajo interpreton një regjisore amerikane që përballet me diagnozën e kancerit të gjirit. Jolie thekson se filmi synon të tregojë jo vetëm dhimbjen, por edhe jetën përtej sëmundjes.
Duke kujtuar nënën e saj, aktorja rrëfen se ajo shpesh ndihej sikur sëmundja po e përkufizonte si njeri. “Ajo donte të fliste për jetë, jo vetëm për kimioterapinë”, kujton Jolie.
