E keni kuptuar se cili është avantazhi më i madh i teknologjisë? Jemi kthyer në atë xhindin te Aladini: në vend të kërcitjes së gishtave për dëshirat, tani mjafton një klik.
Shikon një palë atlete, mjafton një klik dhe të vijnë në shtëpi. Mund të flasësh me hallën që ke në Amerikë apo të dëgjosh këngën më të fundit të Kanye West. Por gjërat nuk ndalen me kaq, sepse nëse ka diçka që na shqetëson nga mëngjesi deri sa vëmë kokën në shtrat për të fjetur është: Çfarë të hamë?
Nis që me mëngjesin në shtëpi për të vazhduar me drekën në punë dhe vaktet e tjera me radhë.
Unë e dua shumë teknologjinë dhe ushqimin, ndaj vendosa që të shoh sesa mirë shkojnë këto të dyja. Mësova për një aplikacion të ri të quajtur “SnapFood” dhe vendosa ta provoj. Nuk jam tip tradicionale dhe më pëlqejnë shumë të eksperimentoj me gjëra të reja, fundja një jetë kemi. Ndaj vendosa që eksperiencën time ta ndaj me ju këtu:
Porositja e ushqimit:
E keni parasysh atë momentin kur vjen ora 12:00 dhe barku yt bën protestë?! Një uri e shfrenuar dhe nuk kisha marr asgjë me vete. Ishte ky çasti kur mendova pse mos të porosisë nga aplikacioni, se këto telefonatat më duket sikur i bëjnë njerëzit konfuzë.
Ti kërkon “Penne all’Arrabbiata” vetëm kur të vjen ndonjë pulë me patate. Doja një supë, është ky momenti kur t’i thua duhet të hash shëndetshëm, plus të gjithë e kemi parasysh problemin shëndetësor që na shkaktohet nga ushqimet e thata.
Shkova te kategoria e supave dhe pashë me radhë restorantet për supat që bënin. Aty kuptova sesa injorante paskam qenë në fushën e supave, dy lloje dija: me pulë dhe me perime.
Zgjodha restorantin “Mystic” dhe saktësisht supën me kërpudha, këtë të fundit përpiqem që ta shtoj në çdo gatim.
Vendosa disa shënime te adresa për motoristin që të më gjente lehtë dhe përfundova porosinë.
Përditësimi:
Aplikacioni “SnapFood” më dha një njoftim se porosia është pranuar.
Ora shënon 12:21 – Ushqimi im po përgatitet dhe mezi po prisja që të niset. Në informacionin e restorantit shkruhet se ardhja e porosisë do të zgjasë 30-40 minuta dhe si skeptike e pandreqshme që jam, nuk e besova që do të vinte në orar duke qenë se përgjithësisht, orari i drekës nëpër restorantet me shërbim taksi është një tmerr i vërtetë për shkak të fluksit të porosive.
12:42 – Dhe kështu, me stomakun që protestonte, vijova punën që kisha në dorë pa e vënë re aspak se dera kryesore e zyrës kishte rënë. U detyrova të çohesha nga tavolina e punës kur dëgjova zërin e sekretares që gati bërtiste: “Ore lëre këtu, se nuk e hamë!”
Ç’të shihja! Në hyrjen e zyrës kishte nisur lufta mes sekretares dhe shpërndarësit të ushqimit i cili, i porositur nga restoranti, ishte i vendosur të ma dorëzonte në dorë supën pasi ishte ende e ngrohtë dhe e tillë duhej konsumuar. “Nuk iki pa e marrë vajza porosinë në dorë! Do ia dorëzoj asaj!”- i thoshte ai sekretares, e cila ishte gati ta përzinte.
Nëse ky nuk është përkushtim në punë, s’di çfarë mund të jetë tjetër! Kështu mora më në fund supën time të dashur, bëra pagesën dhe i lashë edhe një bakshish shpërndarësit për gatishmërinë që i doli në mbrojtje porosisë sime .
Konkluzioni:
Përveçse supa ishte super e shijshme dhe e gllabërova me sekonda, më rezultoi se porositja e ushqimit me anën e aplikacionit “SnapFood” qenka shumë më e thjeshtë dhe praktike sesa porositja me telefon ku ndonjëherë, punonjësi i restorantit fjalën “patate” për çudi e dëgjon “pilaf” dhe të fut në sherr me gjysmën e stafit. Ndërsa online, me një klik ke sqaruar gjithçka!
