Historia e Mark është një rrëfim që ngjan me një thriller psikologjik, por është më shumë se kaq – është një përballje me të vërtetën, me dashurinë dhe me sekretet që fshihen pas syve të mbyllur.
Pasi jetoi për vite me verbëri, Mark rifitoi papritur shikimin. Ishte një mrekulli që çdo njeri do ta ndante menjëherë me më të dashurit… por jo ai. Vendosi ta mbante për vete. Jo nga frika, por nga kurioziteti. Donte të kuptonte nëse bota rreth tij kishte ndryshuar. Mbi të gjitha, donte të shihte nëse gruaja e tij, Emily, ishte ende e njëjta që kishte njohur me sytë e zemrës.
Ajo që zbuloi, e la pa fjalë.
Mark vërejti gjëra që më parë i kishin shpëtuar: perde të rrjepura, një qilim që dikur ishte i ri, por tani mbante njolla të vjetra. Por më shumë se ambienti, ishte sjellja e gruas së tij ajo që e vuri në alarm. Emily ishte e buzëqeshur, e dashur, por diçka në sjelljen e saj nuk përputhej. Ishte më e ftohtë, më e shpërqendruar, më larg.
Ai filloi të dyshonte. Ishte ky thjesht perceptimi i një njeriu që po mësonte të shihte sërish? Apo e vërteta që kishte qenë para tij gjithë kohës?
Për ditë të tëra, Mark ruajti qetësinë dhe vëzhgonte. Çdo vështrim i fshehtë, çdo bisedë në telefon, çdo ndryshim i vogël në rutinën e saj shtonte dhe më shumë misterin. Derisa një ditë, gjithçka u përmbys. Në momentin që fëmijët zbuluan se ai e kishte fshehur kthimin e shikimit, gjithçka shpërtheu. Ata thirrën ndihmë, të shqetësuar për shëndetin mendor të babait të tyre. Por për Mark, ky ishte thjesht fillimi i një kapitulli të ri – jo si një burrë i verbër, por si një njeri që më në fund sheh gjithçka qartë.
Ky nuk është thjesht një rrëfim për sytë që shohin, por për shpirtin që zgjohet. Dhe ndonjëherë, më mirë të mos shohësh fare, sesa të përballesh me një realitet që të gjithë janë përpjekur ta mbajnë të fshehur.
