Në çdo familje shqiptare, figura e tezes ka një vend të veçantë në zemrat tona. Ajo është shpesh një përzierje perfekte mes një shoqeje të besuar dhe një nëne të dytë. Që nga lodrat e fëmijërisë, e deri te këshillat për jetën e rritur, tezet kanë ditur gjithmonë si të jenë pranë, pa shumë zhurmë, por me shumë dashuri.
Tezet janë ato që na llastojnë, na marrin fshehurazi akullore kur prindërit s’na lejojnë, na japin para “nën dorë” kur jemi pa lekë, dhe na mbrojnë edhe kur jemi gabim. Janë ato që na përqafojnë si të ishim të tyret, që na ndjekin në rrjete sociale dhe na komentojnë fotot me zemra.
Në shumë raste, një tezë është një figurë që ruan sekretet tona më të mëdha, që na dëgjon pa na gjykuar dhe na këshillon pa na ndëshkuar. Ajo është një dritare e re mbi botën, një shembull tjetër i asaj se çfarë mund të bëhet një grua, me forcën, butësinë dhe humorin e saj unik.
Dhe mbi të gjitha, tezet janë pjesë e kujtimeve më të bukura, të dasmave, festave, telefonatave pa fund dhe netëve kur nuk na zinte gjumi nga emocionet.
