Gjithkush është ende në pritje të lajmeve për shëndetin e Papa Françeskut, i cili së fundmi pësoi një sërë krizash respiratore. Papa ndodhet në spitalin Gemelli të Romës prej tre javësh. Pavarësisht kësaj, raportet e fundit të lëshuara nga Vatikani thanë se Ati i Shenjtë kishte kaluar tashmë disa netë të qeta.
Përtej përditësimeve të reja nga Selia e Shenjtë, është publikuar një regjistrim audio në të cilin Papa Françesku, me një zë të dobët, falënderon besimtarët për lutjet e tyre: “Ju falënderoj me gjithë zemër për lutjet që bëni për shëndetin tim. (…) Zoti ju bekoftë dhe Virgjëresha kujdeset për ju. Faleminderit.”
Përveç mesazheve mbështetëse, pyetjet që lindin rreth figurës së papës janë të ndryshme. A do të jetë në gjendje të qëndrojë në detyrë apo do të tërhiqet siç bëri Benedikti XVI në kohën e tij? Për më tepër, zgjedhja e një papa të ri përfaqëson gjithmonë një moment pritjeje maksimale për Kishën Katolike. Si rezultat, shumë pyesin pse papët ndryshojnë emrat e tyre
Pasi të jetë mbajtur konklava dhe të shpallet emri i udhëheqësit të ri të Kishës Katolike, Papa duhet të komunikojë emrin e zgjedhur ose, më mirë, se si dëshiron të quhet gjatë pontifikatës së tij. Për shembull, Jose Mario Bergoglio zgjodhi Francis në mars 2013. Pas arsyes së këtij ndryshimi, fshihen versione të ndryshme. Më shumë se një rregull, disa tregojnë se është diçka simbolike dhe se vjen drejtpërdrejt nga Ungjijtë. Në fakt, vetë Jezu Krishti e riemëroi udhëheqësin e parë të Kishës Katolike dhe Simon u quajt Pjetër : “Ti je Pjetri dhe mbi këtë shkëmb unë do të ndërtoj Kishën time…”. Në këtë mënyrë, nëpërmjet këtij ndryshimi të emrit, Papa do të linte pas jetën e tij të kaluar për t’u bërë një person i ri
Megjithatë, të tjerë theksojnë se kjo është një traditë që filloi në shekullin e gjashtë, kur Papa Gjon II u bë autoriteti më i lartë i Kishës Katolike. Ai ndryshoi emrin e tij të pagëzimit, duke qenë i pari që e bëri këtë, sepse quhej Merkuri, i cili ishte një perëndi pagan.
