Beteja me Covid-19 sa vjen e bëhet edhe më e vështirë në vendin tonë, teksa raste të shumta të infektuarish raportohen çdo ditë. Ditën e sotme Ministria e Shëndetësisë informoi se gjatë 24 orëve të fundit janë regjistruar 135 raste të reja duke e çuar numrin total të të prekurve prej nga nisja e epidemisë në 6151. (Lexo këtu)
Sikundër jemi informuar virusit që ka pushtuar botën prej muajsh nuk i kanë shpëtuar as figura publike e politikanë të njohur, të cilët kanë ndarë eksperiencën e tyre me publikun.
Mes tyre është edhe ish-zv.ministrja e Arsimit dhe ish-deputetja e LSI Nora Malaj, për të cilën nuk ishte raportuar asgjë më herët.
Ditën e sotme, Malaj me anë të një statusi në Facebook ka treguar se ka 16 ditë e prekur nga koronavirusi, duke ndarë të gjithë eksperiencën e saj nga dita e parë e shfaqjes së shenjave e deri tani. Ajo tregon se gjithçka nisi teksa po qëndronte në shtëpi, kur vuri re se përveç kollës së thatë që i ishte shfaqur prej disa ditësh kishte edhe temperaturë.
Më pas, ajo tregon se me kalimin e ditëve gjendja e saj filloi të përkeqësohej dhe temperatura po rritej, teksa mezi po komandonte trupin e saj pasi kishte dhimbje të tmerrshme të gjymtyrëve, si edhe djersitej shpesh. Pas konsultave me mjekët dhe kryerjes së analizave përkatëse, Malaj tregon se gjendja u rëndua sidomos në ditën e pestë dhe të gjashtë, kur shija kishte humbur, nuhatja nuk ekzistonte dhe trupin e kisha te dërrmuar, deri në ditën e tetë.
Ajo thotë se pas shumë peripecive, kthesa filloi në ditën e njëmbëdhjetë kur më në fund i ra temperatura dhe iu rikthye shija dhe nuhatja. Sikurse shprehet ajo, e keqja tashmë ka ikur, por duhet vetëm kujdes pas asaj që përjetoi.
Në fund, Malaj e mbyll me një mesazh shumë të rëndësishëm për të gjithë, duke na rikujtuar se Covid-19 nuk është një lojë, por është realitet dhe jeta nuk mund të nënvlerësohet, por duhet të përballemi me çdo betejë.
Kur sfidohet Pandemia!
Te dashur miq dhe mikesha , dua te ndaj me ju sot eksperiencën time ne luftë me Covid -19!
Sot është e 16 ditë dhe me duket e pamundur qe më ne fund munda ta mund ketë te keqe , dhe ti kthehem te jetësGjithcka filloi mbremjen e para 16 diteve. Teksa po qëndroja ne shtepi, kisha nja dy dite
qē kisha nje si kolle te lehte, po si te thatë. Mendoja se ma kishte bere kondicioneri ne shtepi dhe ne makinë , kur levizja. Dhe ate natë thashe se ishte thjeshte ftohje . Vura termomentrin dhe shoh temp 37.3. Nje gjendje supfebrile që tregonte se trupi nuk ishte mire, kishte nje lloj infeksioni, po asesi se me shkonte mendja që mund tw isha Covid. Kete periudhe kisha qene edhe une dhe pjesëtarët e familjes shumë te kujdesshëm. Ditën e dytë , gjendja sa vete e po rëndohej. Temperatura filloi te ngriheh me shumë. Trupi ndjehej shumë i keputur dhe dalengadale gjendja debole sa po vinte e rëndohej. Temperatura po rritjej dhe i gjithe trupi ndjehej si i prerë.
Tashmë ne diten e tretë gjendja ishte shumë e nderë. Temperatura ishte ne rritje dhe trupi mezi komandohej. Dhimbja te tmerrshme gjymtyrësh , te cilat komandoheshin me veshtirësi dhe trupi tere kohes ishte i gjithë ne djersë te ftohta , te cilat te detyronin te nderroheshe tre- kater here ne ditë. Tashmë situata ishte renduar dhe patjeter duhej te beheshin analizat dhe scaneri, per te pare situatën. Pas konsultes me dr . Piperon( që dua ta falenderoj nga zemra , se pa te dhe konsultat e tij do ishte shume e veshtire per t’ia dalë) , bera analizat te dr. Kosta Dhima (nje mjek profesioniste nga me te miret dhe me nje laborator klinike shume profesional ) dhe pasi bera dhe scanerin te spitali Contineta, arritem ne konkluzionin që tashmë po kaloja Covidin , i cili kishte ardhur pa zhurmë dhe na kishte bujtur ne shtepi, si nje mysafir i paftuar dhe qe shkakton vetem dhimbje.
Tashmë situata sapo vinte e rendohej dhe perveç kesaj , gjendja po me rëndohej edhe nga diabeti qē ishte çorientuar totalisht , e vetëm rritej, pasi as insulinat nuk po e komandonin.
Tashmë filloj mjekimi intensim me tre lloj antibiotikësh dhe me kortizonike dhe vitamina e analgjezikë per te ulur temperaturën. Gjendja u rendua ne naten e pestë dhe te gjashtë. Tashmë shija kishte humbur, nuhatja nuk ekzistonte dhe nja dy netë gjendesha si ne kllapi. Trupin e kisha te dërrmuar, sikur me kishte kaluar nje buldozer mbi të dhe nuk kisha dëshirë per te ngrene asgjë. Nuk shijoja asnje gje dhe tere diten e sidomos naten, ne grykë ndjeja nje shije si metal apo hekur qe nuk me hiqej nga goja. Me vinte te perzier dhe gjendja u rendua me shumw kur diabeti shkoi nga 490 e me pas , pas insulinave , shkoi ne 45 , qe me shkaktoi nje gjendje lipotimie. Kjo pamje dhe kjo vuajtje do me shoqeëronte deri diten e tetë. Asgje nuk fusja dot ne goje , pervec ilaceve dhe pak lenge portokalli te shtydhur dhe dhalle e pak supë qe na i sillni fëmijte e na i linin te dera , pasi as fuqi nuk ksha te ngrihesha nga shtrati.
Koken , trupin , gjymtyrët dhe sytë, deri dhe rrenjet e flokeve me dhimbnin .
Nga dhimbja me dilnin lot nga sytë. E gjithe goja me ishte bere me stomatite . Nje situatë realisht dramatike . Miqte dhe mikeshat e mia u shqetesuan shume. Per te me konsultuar me morën edhe mjeket me te mire italianë , primrio i Milanos , i cili me keshilloj dhe me dha medikamente suplemetare per ta kakuar me lehte gjendjen. Kthesa filloi ne diten e 11 duke ulur temperaturen , e cila shkoi nga 39.3 ne 37.5 dhe trupi filloi dalengadale te qetesohej dhe dalengadale filloi te vinte nuhatja. Ne diten e 13 filloi shija dhe temperatura ra fare. Tashme po fillonte te permiresohej edhe goja , e cila ishte bere cope nga stomatitet dhe per here te pare pas 13 ditesh fillova te ha pak buke me djathe te bardhe , qe m’u duk gjeja me e mire ne bote.
Sot është dita e 16 dhe tashmë jam ne nje gjendje shume te mire. Shija dhe nuhatja kane ardhur, trupi është pak debol por është e pranueshem , pas gjithe asaj qe kaloj. E keqja ka ikur, thjeshte duhet pak kujdes per situaten pas gjendjes . Natyrisht ndihma me e madhe ishte e miqve dhe shokeve e familjareve ( Femijeve) , qe dua t’i falenderoj dhe ju jam
shume mirenjohese . Asgje nuk kalohet vetem. Nese nuk do me superonte im
shoq dhe femijet ( ata nga jashtë , jo te karantinuar por qe na ndihmonin me medikamentw e ushqime) do ishte e pamundur ta kalonim ne kushte ambulatore ne shtepi. Nje falenderim e mirenjohje dy miqve te mi mjeke doktor Pellumb Pipero dhe dr. Kosta Dhima qe me asistuan ne te gjitha fae kapercit te pantemisë. Nje falenderim
mikeshave te mia Teas, Kseanelës, Aidës, Kozetës, Marietës. Hasanit, Ilirit, Xhuzepes, Tanit , Nikolinit, Profit dhe te gjithe mjekeve italian , që me
asistuan dhe s’u lodhen në asnje moment për të qene pranë situatave që po kalonim , duke na ndihmuar dhe asistuar ne cdo moment!
Falenderite mirenjohje te gjitheve , se pa ju dhe prezencën tuaj , do të ishte shume e veshtirë që t’ia dilnim!
Mirenjihje pa fund per ju te gjithe!
Në fund Herakliti do të thoshte : “sëmundja bën të gëzuar shëndetin”. ?️Të dashur miq , ua rrëfeva kete gje qe kalova për të kuptuar që jeta ka shumë vlerë dhe duhet vlerësuar e fituar edhe kur vihesh perballe sfidave të vështira. Kalofshi nje fundjavë te bukur.
Paçi shëndet dhe mirësi në shtëpitë tuaja!
https://www.facebook.com/424833320956405/posts/2842727285833651/
