Ai u publikua rreth mesit të muajit të kaluar dhe arriti të tërheqë vëmendjen globale në një kohë rekord. Sot, miniseriali i Netflix “Adoleshenca” ka afro 100 milionë shikime, duke arritur në vendin e parë në shumë vende. Seriali tregon historinë e një djali 13-vjeçar që vret një shoqe klase pasi tërhiqet në botën e “androsferës” në internet.
Në një artikull në The Conversation, Dr. Exner-Cortens thekson tre pika kryesore në të cilat prindërit duhet të fokusohen dhe sugjeron mënyra praktike për t’i zbatuar ato:
1. Mos nxitoni ta refuzoni fëmijën, trajtojini me interes çdo gjë që ju thotë.
Iniciativat që sfidojnë stereotipet e dëmshme gjinore shpesh përdorin një metodë të njohur si të mësuarit transformues. Kjo qasje i inkurajon djemtë të reflektojnë mbi besimet dhe përvojat e tyre në një mjedis mbështetës.
Për prindërit, kjo do të thotë të përgjigjen me kuriozitet dhe jo me kritika, kur djemtë shprehin interes për figura apo ide problematike. Për shembull, në vend që të reagoni me zemërim ose refuzim ndaj një adoleshenti që është i magjepsur nga figura si Andrew Tate – si heroi i “Adoleshencës” – preferohet të tregoni kuriozitet, duke bërë pyetje të tilla si “Çfarë ju tërheq?” dhe kështu hapin një dialog konstruktiv me fëmijën e tyre.
Është e rëndësishme të sqarohet se kurioziteti nuk do të thotë marrëveshje. Megjithatë, ajo ofron një hapësirë të vlefshme për të sfiduar normat e dëmshme në një mënyrë të butë. Pyetje të tilla si “Si mendoni se mund të ndikojë kjo ide te vajzat përreth jush?” mund të provokojë reflektim të vlefshëm.
2. Mashkulloriteti nuk është “toksik”
Termi “mashkulloritet toksik” – i cili është bërë veçanërisht i popullarizuar kohët e fundit – ka për qëllim të përshkruajë sjelljet e dëmshme të inkurajuara nga disa modele mashkullore. Në të njëjtën kohë, megjithatë, mund të sugjerojë se vetë maskuliniteti është në thelb me të meta, një mesazh që ndihet si një refuzim i një pjese thelbësore të identitetit të djemve, duke i bërë narrativat ekstreme në internet që lavdërojnë mizogjininë më tërheqëse.
Ndihmojini djemtë të reflektojnë mbi presionet me të cilat përballen se si të “bëhen burrë” .Këto diskutime mund t’i ndihmojnë djemtë të kuptojnë se si disa norma – të tilla si shtypja emocionale ose hiper-agresioni – kufizojnë aftësinë e tyre për t’u shprehur lirisht.
Hulumtimet tregojnë se djemtë që mbështeten në shprehjen e emocioneve dhe për t’iu rezistuar normave të ngurta gjinore kanë shëndet më të mirë mendor.
3. Mbani mend: Djemtë janë njerëz – dhe kanë të drejtë për ndjenja
Duke marrë pjesë në një hulumtim të lidhur nga Dr. Exner-Cortens, një adoleshent tha në mënyrë karakteristike: “Të jesh djalë do të thotë që je një qenie njerëzore. Është në rregull të jesh i trishtuar, i mërzitur ose nervoz. Është në rregull të tregosh se si ndihesh.
Shumë të rinj u shtynë në komunitetet online, duke kërkuar mbështetje për dështimin e tyre për të përmbushur idealet e perceptuara mashkullore. Kur djemtë mendojnë se nuk i përshtaten formës, ata kërkojnë komunitete alternative për të kuptuar përvojën e tyre, e cila, ndonjëherë, ka rezultate katastrofike.
Bota në të cilën rriten djemtë është komplekse dhe shpesh konfuze. Prodhime si “Adoleshenca” nuk krijojnë probleme të reja, por nxjerrin në pah sfidat me të cilat përballen tashmë shumë familje. Duke mbetur kurioz, duke refuzuar etiketat e dëmshme dhe duke i parë djemtë si individë të plotë, të shumëanshëm, prindërit dhe kujdestarët mund të nxisin mjedise ku djemtë ndihen të sigurt për t’u rritur, eksploruar dhe lulëzuar – sipas kushteve të tyre.
