Vetëvrasja e 29-vjeçarit nga Durrësi, i cili u hodh nga kati i tretë i spitalit “Shefqet Ndroqi” në muajin gusht, ka tronditur të gjithë opinionin publik!
Xhino Koça ishte duke u kuruar në spitalin Covid 2, dhe në pak ditë mund t’ia dilte të mposhte virusin, por i dha fund jetës në mënyrë tepër të dhimbshme.
Ai ishte i biri i stilistes së mirënjohur Lira Koça, e cila ka ndarë me ndjekësit në rrjetet spociale foto dhe dedikime prekëse për të birin, por nuk kishte reaguar asnjëherë publikisht deri mbrëmjen e sotme.
Ajo ka qenë e ftuar në “Open” duke ndarë publikisht me teleshikuesit dhimbjen e saj. Lira ka folur për momentin e parë kur mësoi se i biri ishte infektuar nga Covid-19, ashtu edhe momentin kur kishte marrë lajmin për ndarjen e tij nga jeta.
Me lot në sy, ajo tregoi se i biri kishte pasur pak probleme me mushkërinë dhe se një mjeke e njohur i kishte sugjeruar që ta shtronte të birin në spital. Me kalimin e ditëve, gjendja e tij ishte përkeqësuar, derisa i riu kishte vendosur që t’i jepte fund jetës.
Në fund të fjalës së saj, Lira nuk hedh dyshime lidhur me vetëvrasjen e të birit, por shton se një psikolog, do ta kishte ndihmuar për të mos e kryer aktin e rëndë që i preu jetën në mes.
Lira ka publikuar edhe letrën e fundit që i biri u kishte lënë para se të kryente aktin e vetëvrasjes nga Sanatoriumi. Letra ishte shkruajtur në opsionin “Notes” të telefonit, por nuk mund të publikohej e plotë për shkak se hetimi po vijonte ende nga Prokuroria.
“Kaq ishte dhe për mu. Ju du shumë të gjithëve me gjithë shpirt. Mami, babi, Kriseli, Robin, Inën, Hana, Kena, Voni, Kejdi, Egi, Sushin, Puçin. Nuk ka fjalë me përshkrujt dhimbjen që ndjej për dhimbjen që po shkaktoj por iu betohem se shkova përtej limiteve të mia shumë herë. S’do tregohesha kurrë egoistë duke iu mërzitur juve por u tejkalua çdo lloj limit. Ju përgjërohem mos e hidhni jetën tutje, le t’ju marrë malli, dua t’ju shikoj të lumtur. Një ditë do të ritakohemi. Ju dua pafund! Se harrova, faleminderit sepse edhe kryesisht falë jush kam pasur një jetë të bukur e të lumtur,”-shkruan 29-vjeçari.
INTERVISTA E PLOTË:
Eni Vasili: Si je?
Mamaja e Xhinos: Marr frymë…*qan
Eni Vasili: Rikthehemi pak në kohë, si e mësuar infektimin e djalit?
Mamaja e Xhinos: Rreth datës 5 gusht, Xhino vjen nga puna dhe më thotë që kam temperaturë. Vendosëm që të rrinte në shtëpi. Nuk kishte asnjë simptomë tjetër, veçse temperaturës. Binte shumë shpejt nga ilaçet. Gjendja vazhdon për dy ditë, kërkuam tamponin dhe iu drejtuam spitalit rajonal, bëri skaner. Leonardi bashkëshorti dhe djali, të dy dalin me COVID të lehtë. Vetëm im shoq i kishte pak më të ngarkuara mushkëritë. Analizat dolën mirë. Na rekomanduan se mund të kalonte në shtëpi. Dhe shkuam në shtëpi. Bëjmë tamponët po atë ditë. Përgjigjen e morëm 4-5 ditë më vonë. Im shoq doli negativ, dhe përgjigjen e morëm kur ishte në Sanatorium. Një i afërm më sygjeron që të çoja analizat për konsultë, sepse mikesha e sa mund t’i shihte më mirë. Ajo më dha recetë për burrin, ndërsa për djalin më tha se kishte nevojë për trajtim për shkak të parametrave të mëlçisë. Kundërshtova! Vendosa mos ta shtroj. Nuk kishte asnjë lloj simptome. Ishte vetëm temperatura. Në mëngjes kishte temperaturë më të lartë, iu ul shumë shpejt. Teksa Xhino fliste, kisha luftë me ndërgjegjien. Nisi dilema, ta çoj, pse ta çoj. Xhino peshonte 98 kile. Nuk e di pse por në orën 8 e gjysmë e zgjoj, i jap ilaçet dhe i them; mos është më mirë të shkojmë në spital? Po mirë më thotë. Xhino ishte në gjendje të qetë. Më thanë se ishte i qetë dhe më thanë do presim analizat. Nuk di ç’analiza janë marrë. Pritëm 4 orë dhe rreth orës 12-1, shtrohet Xhino. Komunikoja me Xhinon. Biseda afetuoze. Ishte i qetë, ishte mirë. Thoshte që i kishin bërë vetëm një serum me paracetamol. Nuk i dhanë ilaçe të tjera, dhe thoshte se nuk i kishte marrë për mëlçinë, ndoshta më thotë ngaqë i piva në mëngjes. Nuk kemi asnjë lloj shqetësimi. Xhino të dielën është i qetë. Dhe nuk kam marrë mundimin si ndjehet apo si është shërbimi. Xhino më tha: O ma jam në një dhomë me 5 të shtruar. Unë kam vënë dy maska, ta kem, sepse sikur më merrej pak fryma. E kishte masën 0.5. E diela ishte e qetë. Na shtohet doza e ankesave nga ana e Xhinos. Filloi më pas të panikosej, ndjemë që i kisget hyrë pak frika. Iu ankua vëllait se ishte në gjendje të keqe dhe se vuante nga frymëmarrja. I merrej frymë. dukej si i moshuar. Qetësuam Xhinon. Na u duk normale se kishte pak frikë. Stafi na konfirmoi se nuk kishte asgjë. E mërkura u shoqërua me ankesa. Na fliste për pagjumësi. Bën 24 orë pa gjumë. Na e thotë herë pas herë. Të mërkurën qetësohet. I rritet në 39 temperatura. I bëhet një serum, qetësohet nga temperatura. Gjendja e tij pasi i ulet temperatura. Xhino tha se i kishin dhënë diçka për gjumë. Djali i madh po mundohej ta qetësonte. Djali i madh ishte aty, shkonte për t’i çuar ushqime dhe ujë. Ndodhi ajo që ndodhi. Djali im i madh ishte aty që në orën 7 për të takuar një infermiere, që na kishin dhnë një numër. Djali im ishte atje por nuk e dinte.
Pyetje: Kush ia tha dhe si ia tha?
E ëma: Infermierja që është në turn merr vesh që Xhino nuk jeton më. Nuk guxon të zbresë infermierja. Vonesa e saj, detyron imbir personin që Xhino shkëmbeu telefonatat. Mendoi se Xhinos i ishte rënduar frymëmarrja. Por personi i thotë që Xhino nuk jeton më dhe djali thotë që është ngatërresë. Ishte poshtë dritares së Xhinos. Djali i madh e pyeti a jeton? Përgjigjia është që Xhino nuk jeton…Pyeti personin ndërmjetës, bënte lidhjen me stafin mjekësor.
Pyetje: Ti si e more vesh?
E ëma: Nuk ma tha askush. Nuk e kisha ndezur telefizorin. Djalit të madh, i shkon mendja tek ne. Motra im dhe burri i motrës, vijnë me veshje anti-COVID, dhe më thonë që gjendja e Xhinos është përkeqësuar dhe se nuk jetonte më.
Pyetje: Është folur për depresion dhe sëmundje shoqëruese. Keni një shpjegim ju?
E ëma: Neglizhencë e gjendjes së Xhinos në 48 orët e fundit. Ky është shpjegimi im.
E keni nga dhimbja këtë?
E ëma: Jo. Arrij në këtë përfundim sepse i kam të shkruara në mesazhe. Jam e bindur por nuk jam unë që e vendos. Jam vajzë mjeku, dhe e di shumë mirë që një mjek i thjeshtë e lexon frikën tek bebja e syrit. Kishte oksigjen 96. Bëhet fjalë për një djalë të shëndetshëm. Bëri pronontim në palestër. Ishte i realizuar dhe shkolluar. Më 7 maj, ka bërë një pagesë për masterin për në Kanada. Në fund të gushtit duhet të shkonte në Ambasadë për të marrë visën. Nuk pinte cigare dhe as lëndë narkotike.
Pse një djalë u hodh nga kati i tretë, në spital nuk të mbajnë me zor? Pse e ndërmori aktin ekstrem?
E ëma: Mendoni që në Durrës nuk ka apartamente me 4 kate. Mendoni se duhet që të hidhej në spital për t’u hedhur nga ballkoni. Pse u hodh? Të hënën kërkuam që të dilte nga spitali, sepse nga Durrësi më thanë që mund të ndiqej në shtëpi. Më thanë; edhe me Polici po të dilni djalin nuk e nxirrni dot nga spitali. I thoshin ‘nuk ke gjë, por e ke psikologjike’, është tronditja dhe pagjumësia, se ka ndodhur konfuzion tek Xhino. Italia ka me qindra spitale, nuk kemi dëgjuar asnjë rast.
Nuk ka qenë vetëvrasje?
E ëma: Nuk dyshoj se ka qënë diçka tjetër. Por gjendja e neglizhuar, për një konsultë psikologu, apo për diçka për t’i thënë… Ai mendon se edhe po të vinte në shtëpi, do të ishte i sëmurë. Për një konsultë me psikologun, t’i merret jeta djalit. Jam e sigurtë që nuk është konsultuar.
