Kur ulesh në tryezë në restorantin e familjes Uka, është e pritshme që gjithçka që do të gjesh në pjatë do të ketë një shije të jashtëzakonshme dhe këtë mund ta konfirmojë kushdo që ka qenë të paktën një herë aty.
Megjithatë, surpriza e vërtetë e “Uka Farm” në fakt nuk vjen vetëm në pjatë, por dhe në gotë. Bëhet fjalë për verën e kantinës “Uka” që përveçse ka për qëllim të impresionojë qiellzat e shijuesëve të verës, synon të tregojë dhe një histori të veçantë.
Historinë e verës “modeste” shqiptare që është gati të konkurrojë në një tavolinë me verërat më në zë nëpër botë, me armën e saj më të fortë: autenticitetin.
Këtë mision që është e pamundur të mos e etiketosh si “idealist” në pamje të parë, e ka marrë përsipër Flori Uka, i cili së bashku me familjen e tij ka themeluar fermën biologjike, restorantin me konceptin “farm to table”, kantinën dhe distilerinë që mbajnë mbiemrin e tij (lexo këtu).
Pasi përfundoi studimet për Vitikulturë dhe Enologji në Universitetin e Udines, Itali, Flori Uka vendos të rikthehet në Shqipëri për të vënë më në fund në zbatim gjithçka që kishte mësuar në shkollën që renditet ndër 5 më të mirat në botë përsa i përket studimeve të enologjisë.
“Me arsimin që kisha, mund të punoja ku të doja në botë, nga Franca në Kaliforni.”-shprehet ai. E megjithatë, dukshëm i brumosur me një dashuri të jashtëzakonshme për natyrën e vendit të tij, Flori zgjodhi të sfidonte veten në radhë të parë si dhe të gjitha stereotipet që ekzistojnë rreth verës shqiptare. Dhe kështu mori jetë kantina e vogël por me një ndikim masiv, që po i jep një identitet të ri verës autoktone shqiptare.
“Unë nuk synoj të bëj një verë me rrush Cabernet Sauvignon pasi atë e ka prodhuar Franca prej qindra vitesh, duke e patur dhe patentë të vetën. Por unë dua që bota të mësojë për verën shqiptare dhe ta vlerësojë për veçoritë unike që ajo ka për të ofruar.”-shprehet Flori duke shpjeguar më tej se për krijimin e një vere të mirë, përveç punës me përkujdesje, profesionalizmit në kantinë dhe dashurisë, nevojitet një bazë e mirë: një rrush i rritur në mënyrën e duhur. Vetëm një rrush i mirë bën një verë të mirë!
Në këto 15 vite prodhim e eksperimentim të pafundmë për të nxjerrë më të mirën e varieteteve të rrushit shqiptar të rritur kryesisht në mënyrë organike, pa praninë e pesticideve apo kimikateve të dëmshme për njeriun, Flori ka udhëtuar drejt zonave më të thella të vendit tonë në kërkim të “vreshtave thesar” dhe duket në hapa mëse të suksesshëm.
Nuk duhet të jesh somelier apo ekspert i verës për të kuptuar që në gllënjkat e para se Cëruja, vera e bardhë ekskluzive e kantinës “Uka”, është një verë e një niveli tjetër.
E bërë me rrushin e egër të fshatit Cërujë në Klos, nga një vresht shekullor që i ka mbijetuar edhe filokserës (phylloxera), insekti që shfarosi dikur vreshtat në mbarë Europën e Ballkanin, kjo verë është padyshim një biletë fituese lotarie jo vetëm për Florin, por për gjithë Shqipërinë.
Një gjë të tillë e konfirmojnë dhe pedagogët e shkollës së tij në Itali, të cilët, siç rrëfen Flori, kanë mbetur pa fjalë nga historia dhe shija e verës së rrallë.
“Profesorët e mi në Udine nuk arrinin ta besonin që vera që ata po provonin ishte bërë realisht me rrushin për të cilin u kisha folur kohë më parë.”-tregon ai. Dhe ashtu siç e këshilluan profesorët, Flori vijoi punën e tij me Cërujën që së bashku me varietetet e tjera që ai prodhon në kantinën “Uka”, si Kallmeti unik, Chimaera apo rosé-ja spektakolare, synojnë të vendosin Shqipërinë në hartën verërave më të mira të botës. Dhe një gjë e tillë nuk duket më dhe aq utopike kur zbulon se pikërisht për këto verëra, kanë shkruar disa nga gjigantët e medias botërore si “New York Times” (lexo këtu).
“Shqipëria mund të mos njihet për verën, por kjo po ndryshon dalëngadalë, teksa verëbërës si Flori Uka, i cili blen të gjithë prodhimin e rrushit Cërujë, po fillojnë të njihen.”-shkruan “The Guardian”, që e quan këtë mision të Florit si një “rilindje të verës shqiptare”.
Synimi i Florit si enolog shqiptar është që të fusë Shqipërinë në hartën e verërave botërore.
