Truri i një derri është rikthyer në jetë, me aktivitet funksional, gati një orë pasi kishte ngordhur, raporton ‘The Sun’.
Eksperimenti synon të kuptojë se si mjekët mund të rivendosin funksionin e trurit tek një pacient që ka pësuar një arrest kardiak të papritur.
Arresti i papritur kardiak ndalon rrjedhjen e gjakut që të arrijë në tru, gjë që mund të shkaktojë dëme serioze dhe të pariparueshme brenda pak minutash. Kjo është arsyeja pse koha e ringjalljes për një arrest kardiak është kaq e shkurtër. Është një problem i njohur si ishemi, që do të thotë se pjesët e trupit nuk po marrin rrjedhjen e mjaftueshme të gjakut.
Shkencëtarët nga Universiteti Sun Yat-Sen në Kinë tregojnë se gjetjet e tyre mund të ofrojnë një shpresë për ringjalljen e suksesshme të një pacienti të cilit zemra i ka ndaluar.
Duke përdorur 17 miniderra tibetianë të rritur në laborator, ekipi zbuloi se derrat, mëlçia e të cilëve nuk ishte subjekt i ishemisë, treguan dukshëm më pak dëmtim të trurit sesa grupi që kishte. Studiuesit më pas u përpoqën të përfshinin një mëlçi të padëmtuar në sistemin e mbështetjes së jetës së një truri që ishte hequr plotësisht nga një derr i eutanizuar.
Ky sistem i mbështetjes së jetës përfshinte një zemër dhe mushkëri artificiale për të pompuar lëngjet nëpër tru. Kur mëlçia e një derri u përfshi në sistem, truri ishte në gjendje të funksiononte përsëri dhe të qëndronte aktiv për disa orë.
Ekipi lidhi trurin me sistemin e asistuar nga mëlçia për intervale prej 30, 50, 60 dhe 240 minutash. Intervalet prej 50 minutash ishin më premtuese dhe e mbajtën trurin aktiv deri në gjashtë orë.
Është interesante se truri që ishte privuar nga oksigjeni për 60 minuta ishte në gjendje të kthehej vetëm për tre orë para se të venitej. Sistemet pa mëlçi panë që aktiviteti elektrik të kthehej në tru brenda gjysmë ore përpara se të binte me kalimin e kohës. Sistemet pa mëlçi nuk ishin në gjendje të mbanin aktivitetin e trurit për të njëjtën periudhë kohore.
Gjetjet sugjerojnë se mëlçia luan një rol kritik në ndalimin e dëmtimit të trurit pas arrestit kardiak.
Ndërsa ky skenar nuk ka gjasa të përsëritet për njerëzit, ai i ndihmon shkencëtarët të kuptojnë se sa kohë mund të jenë në gjendje të mbajnë aktivitetin e trurit te pacientët që përjetojnë ndalimin e zemrës.
