Talljeve të pamëshirshme të tim vëllai gjatë adoleshencës munda t’i bëj ballë, por me takimet çdo 3 javë tek estetistja për të depiluar qimet në fytyrë thjesht nuk mundesha më! Një ditë të bukur, u zgjova në mëngjes dhe i thashë vetes se nuk mund të kaloja një jetë të tërë nëpër sallone bukurie për një punë acaruese (dhe jo pak të dhimbshme) 10 minutëshe dhe kështu zonja e zotërinj, nisën aventurat e mia të depilimit me lazer.
Për të gjithë ata që tani janë duke lexuar dhe mendojnë: “Goce, mund ta bësh edhe vetë në shtëpi!”, dua t’u them që jo, nuk mundem. Së pari, sepse më duket sikur depilimi vetëm me pe në shtëpi më dhemb më shumë se ç’më dhemb nga duart e estetistes dhe së dyti, ajo që më shqetëson më shumë është angaria dhe thjesht dua të shpëtoj njëherë e mirë prej kësaj pune.
Kështu, nisa hulumtimin tim nëpër klinikat e Tiranës dhe pasi komunikova me disa prej tyre dhe pyeta vërdallë për ekperienca, mora vendimin. Zgjodha një klinikë jo pak të njohur në kryeqytet ku vetëm një senacë depilimi me lazer Diodë (që sipas internetit ka më pak dhembje se të tjerët, por për këtë do të flasim më vonë) kushtonte 30 mijë lek të vjetër dhe përfshinte gjithë fytyrën dhe pjesën e poshtme të mjekrës: Po, kam qime dhe aty!
Në takimin e parë, ku bëhet edhe një vlerësim për numrin e sancave që do të nevojiten dhe efektshmërinë, infermierja më shpjegoi se do të më duheshin në total 10 seanca dhe dy të fundit ofroheshin falas. Juhuu… më shumë para për mua! Sencat duhet të kryheshin çdo 21 ditë në mënyrë që të ishin sa më efektive, megjithatë ndonjë vonesë nuk prishte shumë punë.
Megjithatë, pasi studioi mirë e mirë fytyrën time, ajo u shpreh qartazi se lazeri, është më efektiv me qimet e zeza e deri diku të trasha, ndaj pritshmëritë e mia për heqjen e fijeve të holla në pjesën e mustaqeve duhej të uleshin, pasi për këtë nuk jepej garanci. Sidoqoftë isha e vendosur ta provoja dhe menjëherë pas vizitës, iu nënshtrova trajtimit të parë. U ula në shtratin e dhomës së vogël ku kryheshin depilimet dhe infermierja më vendosi në fytyrë një xhel transparent dhe mirë që isha e pagrimuar, përndryshe mund ta merrni me mend llaçin që do të formohej në fytyrën time.
Pasi vendosëm të dyja syzet për t’u mbrojtur nga rrezet, ajo mori aparatin e lazerit dhe e nisi nga pjesa anësore e fytyrës ku ndjeva disa pickime të vogla, por asgjë e padurueshme. Por pjesa më e keqe nuk kishte ardhur ende… Kur infermierja vendosi aparatin në zonën mbi buzë, ia dhashë një ulërime dhe i largova menjëherë dorën. “Eh, kjo pjesë dhemb pak…”- më tha ajo disi me keqardhje dhe i uli pak energjinë pajisjes që në thelb ka djegien e qimeve që nga rrënja. Bëra si bëra, shtrëngova dhëmbët dhe durova deri në fund të seancës që zgjati rreth 15 minuta. Me lëkurën që ende më digjte disi, u afrova në një pasqyrë, por për çudinë time qimet ishin të gjitha ende aty. “Ah, qimet fillojnë të bien rreth ditës së dhjetë pas çdo trajtimi ndaj duhet të presësh ca.”- më shpjegoi infermierja teksa më pastronte xhelin nga fytyra. “Pra unë duhet të rri 10 ditë si bubulesh?”- e pyeta e tmerruar dhe ajo ia plasi të qeshurës. Më tej më shpjegoi se 24 orë pas seancës së parë, më lejohej të depilohesha vetëm një herë dhe deri në seancën e radhës, nuk duhej t’i prekja më. Ok, kjo më qetësoi disi.
Dita e dhjetë. E kisha shënuar me alarm në celular që të mos harroja dhe sa zgjohem, afrohem në pasqyrën zmadhuese. Tërheq lehtë një prej qimeve më të dukshme dhe si për habi, më mbeti në dorë. Wow! Kështu ndodhi dhe me disa të tjera dhe kutpova më në fund se nuk po harxhoja para kot. Kështu vijova dhe me seancat e tjera në luftë me infermieret e klinikës të cilat hera-herës (me shumë gjasa nga përtesa) thuajse nuk e kalonin fare lazerin në pjesën e mustaqeve sapo shihnin se kisha dhembje, duke u justifikuar me faktin që unë nuk e duroja dot. Megjithatë, me kalimin e seancave gjeta infermieren e duhur që nuk hiqte dorë sapo unë nisja të shtrëngoja dhëmbët dhe mundohej të tregohej e kujdesshme në zonat delikate duke ulur energjinë dhe në çdo senancë, kërkoja të më shërbente vetëm ajo.
Kështu kaluan 10 seanca dhe nëse më pyesni a mbeta e kënaqur, do ju them atë që u them të gjitha shoqeve të mia: Edhe po, edhe jo! Po, sepse qimet e zeza palidhje që më dilnin në faqe, qafë e mjekër (mallkuar qofshin hormonet), janë zhdukur. Po ashtu edhe qimet më të dukshme në pjesën e mustaqeve. Por, siç më paralajmëruan në fillim, kjo nuk vlen për qimet më të holla në pjesën e mustaqeve dhe jo ekzaktësisht ato që quajmë push. Ato vijojnë të jenë aty ndaj nëse shqetësimi juaj janë piklërisht ato, as mos e merrni mundimin t’i hyni depilimit me lazer. Por në rast se edhe ju si unë keni shqetësim ato qime djallëzore të zeza që dalin aty ku nuk u takon, atëherë mos prisni më: Do shpëtoni!
Burimi: Iconstyle.al
*Ndalohet ribotimi dhe kopjimi pa lejen e redaksisë
