Nëse doni të kuptoni ekuilibrin e Evropës, përveç konferencave të Brukselit mund të shikoni edhe “Eurovision Song Contest”. Shfaqja u krijua në vitin 1956 për të promovuar miqësinë mes popujve të Evropës, megjithëse me kalimin e viteve ka zgjeruar listën e pjesëmarrësve në vende si Egjipti, Islanda, Izraeli, Azerbajxhani e deri në Australi.
Teorikisht, festivali nuk lejon mesazhe politike në skenë, por Eurovizioni me mbi 200 milionë shikues është një platformë shumë e pangopur që vendet pjesëmarrëse të mos e provojnë. Të gjithë ishin të përfshirë në interpretimin e politikës së Eurovizionit. Sepse goditja e vërtetë e organizatorëve të emisionit ishte një klauzolë e futur në mekanizmin e votimit pasi asnjë vend nuk mund të votojë për veten e tij. Dhe meqenëse votat lexohen publikisht në finale, klauzola ka shkaktuar aleanca dhe manifestime të qarta miqësie midis kombeve të ndryshme. Sipas një studimi të Universitetit të Oksfordit, ka blloqe të krijuara që shkëmbejnë vota si blloku “sovjetik” (Rusia, Bjellorusia, Armenia), ai “osman” (Turqia, Shqipëria, vendet e ish-Jugosllavisë) dhe ai “viking” (Finlanda, Danimarka, Islanda).
Ja disa nga rastet kur Eurovizioni ishte hapur një spektakël politik:
Duke përmendur “pakënaqësinë me rregullat”, Turqia refuzoi të marrë pjesë në konkursin e 2013. Pas fitores së Conchita Wurst, një deputet turk raportoi se vendi nuk do të merrte më pjesë në “Eurovision Song Contest”. Turqia kishte marrë pjesë në konkurs 34 herë që nga paraqitja e saj e parë në 1975 dhe madje fitoi në 2004.
Rusia dhe Ukraina patën pjesën e tyre të dramës së Eurovizionit në 2016, kur pjesëmarrësja ukrainase Jamala mundi Sergey Lazarev të Rusisë. Kënga “1944” për dëbimin e tatarëve të Krimesë nga Stalini gjatë Luftës së Dytë Botërore fillimisht u konsiderua e diskutueshme për shkak të ndalimit të konkursit për mesazhe të qarta politike. Jamala megjithatë fitoi me 534 pikë. Rusia përfundoi e treta, ndërsa Australia e dyta.
Gjeorgjia u skualifikua nga konkursi i Moskës 2009 për hyrjen e tyre, “We Don’t Wanna Put In” pasi Unioni Evropian i Transmetuesve (EBU) i konsideroi tekstet shumë politike ku dukeju një loje e dukshme fjalësh me emrin e presidentit rus Vladimir Putin.
Në vitin 2015, u ngritën akuza se Armenia përdori hyrjen e saj për të bërë thirrje për njohjen e gjenocidit armen gjatë ditëve të fundit të Perandorisë Osmane. Masakra e rreth 1.5 milionë armenëve mbetet e panjohur nga Turqia dhe Azerbajxhani. Një vit më vonë, hyrja armene Iveta Mukuchyan u qortua për mbajtjen e një flamuri të Nagorno-Karabakut. Republika e pavarur pretendohet nga Azerbajxhani.
Në vitin 1969, Austria mori një qëndrim politik kundër Spanjës dhe u tërhoq nga Eurovision. Vendi refuzoi të marrë pjesë në Madrid për të treguar kundërshtimin e tij ndaj regjimit të Frankos. Gjenerali spanjoll Francisco Franco sundoi mbi Spanjën si diktator ushtarak për 39 vjet nga viti 1936 deri në vdekjen e tij në 1975. Rreth 200,000 deri në 400,000 njerëz vdiqën si rezultat i shkeljeve të të drejtave të njeriut.