Një foto e buzeqeshur nga salla e Kuvendit të Shqipërisë po qarkullon si simbol i një bashkimi të rrallë mes të majtës dhe të djathtës shqiptare. Por ky bashkim nuk ndodhi për rritjen e pagave, për pensionet e ulëta, për shëndetësinë që rrënohet çdo ditë, për familjet që largohen masivisht nga vendi, apo për korrupsionin që gërryen çdo qelizë të shtetit. Ndodhi për Izraelin.
Shqipëria është bërë zyrtarisht vendi i 64-të që i bashkohet “Israel Allies Foundation”, një rrjet ndërkombëtar lobues që promovon kauza të forta pro-Izrael, shpesh përtej diplomacisë klasike. Në këtë rrjet, që operon në mbi 50 shtete, deputetë nga forca të ndryshme politike bashkohen për të mbështetur agjendën izraelite, përfshirë njohjen e Jerusalemit si kryeqytet të përjetshëm të popullit hebre dhe kundërshtimin e bojkotit global (BDS) ndaj shtetit të Izraelit.
Në Tiranë, kjo nismë është firmosur nga një grup deputetësh të të dy kampeve politike:
Romina Kuko (Partia Socialiste), Gazment Bardhi (Partia Demokratike), Ina Zhupa (PD), Elda Hoti (PD), Erion Malaj (PS), Iris Luarasi (PS), Bledjon Nallbati (PD) dhe Erald Kapri (Partia Mundësia). Të gjithë, të buzëqeshur e krenarë, shfaqen në një foto të përbashkët me flamurin e Shqipërisë në sfond, flamurin e Bashkimit Europian dhe logon e “Israel Allies Foundation”.
Askush nuk ka dhënë asnjë shpjegim për publikun shqiptar se çfarë nënkupton realisht ky bashkim, cilat janë detyrimet që Shqipëria merr përsipër, dhe pse kjo është bërë pa asnjë debat publik, pa asnjë transparencë, dhe pa asnjë njoftim zyrtar nga Kuvendi apo Ministria e Jashtme.
Asnjë vendim, asnjë rezolutë e publikuar në faqen zyrtare të Kuvendit, asnjë dokument që të përcaktojë objektivat, buxhetin, apo marrëveshjet e këtij “Grupi të Aleatëve të Izraelit”. Vetëm një njoftim nga mediat izraelite “The Jerusalem Post” dhe “Ynet News” që e përshkruajnë Shqipërinë si “vendin e ri në rrjetin global lobues për forcimin e lidhjeve me Tel Avivin”. Pra, opinioni shqiptar mëson për një vendim të Kuvendit të tij jo nga Kuvendi, por nga mediat e huaja.
Për ironi, në një vend ku PS dhe PD nuk kanë arritur dot konsensus për të miratuar një ligj që mbron familjet në varfëri ekstreme, ku nuk kanë rënë dakord për reformën zgjedhore, ku çdo ligj për drejtësinë, median, arsimin apo shëndetësinë është bërë fushëbetejë për pushtet, papritur deputetët bashkohen unanimisht për një kauzë të huaj.
Shqiptarët nuk panë kurrë një foto të përbashkët të PS dhe PD për uljen e çmimeve, për mjekët që largohen, për qytetarët që jetojnë me paga mizerabël. Por panë një foto të përbashkët, të buzëqeshur, për një fondacion që promovon axhendën politike dhe fetare të Izraelit në mbarë botën.
Pse? Çfarë interesi ka Shqipëria që të marrë pjesë në një rrjet që promovon pozicione politike përtej linjës së Bashkimit Europian, me të cilin ne përpiqemi të harmonizohemi për t’u bërë vend anëtar? BE nuk e njeh Jerusalemin si kryeqytet të Izraelit dhe e konsideron statusin e tij çështje të hapur për negociata. Shqipëria, si vend kandidat, është e detyruar të ruajë neutralitetin dhe të ndjekë qëndrimet e përbashkëta të politikës së jashtme evropiane. Por me këtë nismë, ne rrezikojmë të devijojmë nga ky pozicion.
Kush e miratoi këtë vendim? Kush e propozoi? A është Kuvendi i Shqipërisë pjesë e një lobimi fetar dhe politik të jashtëm? Kush financon aktivitetet e këtij grupi parlamentar? A do të ketë takime, udhëtime, fonde, evente të paguara nga vetë fondacioni apo nga palë të treta? Nuk ka asnjë përgjigje. Nuk ka asnjë shifër. Nuk ka asnjë raport.
Ky “bashkim pro-Izrael” është zhvilluar në mënyrë të mbyllur, në një tryezë të vogël, ku deputetët socialistë dhe demokratë gjejnë papritur gjuhën e përbashkët. Dhe kjo ndodh në një moment kur Shqipëria vetë ka një përbërje të thellë fetare të përzier: myslimanë, katolikë, ortodoksë dhe një traditë të gjatë tolerance fetare që krenohet për neutralitetin. Çfarë mesazhi dërgon kjo foto për një vend që, në dokumentet e veta themeluese, ka refuzuar të bëhet pjesë e çdo aleance fetare ose ideologjike të huaj?
Nëse PS dhe PD do të ishin bashkuar me të njëjtin entuziazëm për një ligj që ndihmon fermerët, për një nismë që ul çmimin e energjisë, për një plan të përbashkët për shëndetësinë, ndoshta Shqipëria do të kishte sot më shumë dinjitet e më pak varësi. Por ata nuk u bashkuan për ne. U bashkuan për një tjetër flamur…
