Mbrëmjen e sotme, Pëllumb Pipero teksa ishte i ftuar në “Arena” në Rtv Ora ka folur mbi gjendjen aktuale në të cilën ndodhet vendi ynë prej pandemisë.
Duke thënë se kjo pandemi mund të zgjasë së paku 1.5 ose 2 vite, infeksionisti ka propozuar që të mos vazhdojmë me praktika covid-1, covid-2, covid-3, por mundësisht të hapen të gjitha spitalet rajonale atje ku ka kapacitete.
Unë kam kërkuar që të mos vazhdojmë me praktika covid-1, covid-2, covid-3, por mundësisht të hapen të gjitha spitalet rajonale atje ku ka kapacitete. Kështu i gjithë sistemi të jetë në lojë dhe në veprim për të përballuar më mirë këtë situatë. Të mos shtrëngohemi që të kërkojmë kapacitete shtesë, por të vëmë në dispozicion të gjitha kapacitetet që kemi ne. Ne do të jetojmë gjatë me këtë pandemi. Mendohet se kjo pandemi do të zgjasë së paku 1.5 ose 2 vite. Shëndetësia nuk përballohet vetëm me Covid-19, prandaj duhen strukturat e tjera shtesë. Mjekët infeksionistë të Tiranë s’ka kohë që po trajnohen në mënyrë efektive. Në këtë aspekt strukturat shëndetësore kanë marrë të gjitha masat që të jenë sa më të përgatitura.
Mirëpo, përtej qëndrimit shumë të drejtë të Piperos, të dhënat tregojnë se Ministria e Shëndetësisë ende nuk është gati për diçka të tillë, ndonëse ky skenar është propozuar muaj më parë nga ekspertë të ndryshëm.
Shqipëria me numrin më të ulët të mjekëve për banorë në rajon
Pak javë më parë, Artan Koni, me anë të një statusi në Facebook ka deklaruar se spitalet nuk kanë burime njerëzore dhe për këtë arsye nuk po hapen COVID3 dhe COVID4. Sipas tij edhe spitalet COVID 1 dhe 2 po funksionojnë me personel mjekësor që tashmë është sfilitur nga puna e lodhshme dhe po mundohet shumë t’i shkojë deri në fund kësaj beteje.
Në fakt, të gjithë jemi të vetëdijshëm se sistemi shëndetësor publik vuan nga numri i pamjaftueshëm i profesionistëve. Krahas mungesës së financimeve, mësohet se shkak për këto zhvillime është bërë edhe emigracioni i lartë i trupës shëndetësore jashtë vendit, sipas një analize të Ministrisë së Shëndetësisë. Sipas të dhënave nga Observatori Global i Shëndetit, Shqipëria ka numrin më të ulët të mjekëve për banorë në rajon. Greqia ka 6.2 mjekë për 1000 banorë, Maqedonia 2.8, Mali i Zi 2.3, Serbia 2.4 dhe Bosnja 1.8 mjekë për 1000 banorë.
Aktualisht janë 1.2 mjekë për 1000 banorë dhe raporti mami/infermierë është 3.6 për 1000 banorë, teksa edhe këto burime të pakta njerëzore në shëndetësi janë shpërndarë në mënyrë të pabarabartë. Indeksi i Europian Shëndetit (EHCI) për vitin 2018 vuri në dukje se Shqipëria ka burime shumë të kufizuara të kujdesit shëndetësor, duke theksuar se vuan nga një strukturë shëndetësore e vjetruar, me një raport të lartë dhe të kushtueshëm të kujdesit në pacient për kujdesin jashtë-pacientit, thuhen në vlerësim.
Sa pak paguhen mjekët
Në fund të muajit korrik revista “Monitor”, botoi një vështrim krahasues të pagave në vendet e rajonit tonë për vitin 2019. Paga mesatare në aktivitetin e “Shëndetësia dhe veprimtari të tjera sociale” në Shqipëri është 435 euro, është afërsisht sa gjysma e mesatares rajonale. Vitin e kaluar, edhe Kosova i rriti ndjeshëm pagat e mjekëve dhe infermierëve, me synim ndalimin e eksodit të bluzave të bardha.
Burimi: Institucionet statistikore përkatëse, përpunime të Monitor
Megjithatë, analiza e studime të shumta e rendisin shumë keq Shqipërinë në përfundimet e tyre, sa i përket trajtimit të bluzave të bardha. Instituti i Vienës për Studime Ekonomike Ndërkombëtare arriti në përfundimin se në Shqipëri, ata që kujdesen për shëndetin e njerëzve paguhen më pak se 20% e asaj që paguhen të njëjtat profesione në 15 vendet më të zhvilluara të Bashkimit Europia.
Asnjë vend tjetër i Europës apo Ballkanit Perëndimor nuk ka një normë kaq të ulët sa vendi ynë dhe askush nuk zbret nën 20%. Pra, në linja më të përgjithshme, me pagën që merr në Shqipëri, një mjek dhe infermier shqiptar mund të blejnë diçka më shumë se 15% të asaj që blejnë kolegët e tyre, në Finlandë, dhe diçka më pak se 10% të asaj që blejnë kolegët e tyre në Luksemburg. Duket se kjo është edhe një prej arsyeve kryesore të valës së largimit të këtyre profesionistëve nga vendi ynë dhe i gjithë rajoni gjatë viteve të fundit.
Më 3 shtator, ministrja e Shëndetësisë, Ogerta Manastirliu, njoftoi gjatë një vizite në spitalin e Fierit se po pajis spitalet rajonale me aparatura në mënyrë që nëse do të jetë e nevojshme të trajtojnë edhe ato me terapi intensive pacientë të sëmurë me Covid-19.
Sipas saj kur të tejkalohet numri i 500 pacientëve të planifikuar për t’u trajtuar në 4 spitalet Covid që ndodhen ne kryeqytet, edhe spitalet rajonale të mundet të trajtojnë rastet. Më tej ajo shtoi se kanë vijuar pajisjen me setet e nevojshme të aparaturave, për urgjencën dhe reanimacionin, që përfshin monitorë të matjes së parametrave vitalë të pacientit, respiratorë apo aspiratorë, shiringa elektrike, EKG.
Por, në këtë fazë të pandemisë, a janë këto pajisje për të cilat ka me të vërtetë nevojë sistemi ynë shëndetësor?
Përvoja e deritanishme ka treguar se respiratorët dhe aspiratorët nuk mjaftojnë. Dhe për të arritur në këtë përfundim, mjaft të kujtojmë dhjetëra emra që kanë lënë vendin tonë për tu kuruar në Turqi: Vilma Nushi, Enver Roshi, Shefqet Kastrati, etij (KLIKO).
Shkaku: Pikërisht mungesa e infrastrukturës së nevojshme për të kuruar pacientët në vendin tonë.
Çfarë i mungon sistemit shëndetësor shqiptar që fatlumët e gjejnë në Turqi, ndërsa shqiptarët e thjeshtë e paguajnë me jetë?
Sipas asaj që kanë deklaruar disa nga mjekët më të njohur të vendit tonë bëhet fjalë për një pajisje, që quhet ECMO, një pajisje e kujdesit intensiv, shumë e vlefshme për të shpëtuar jetët e pacientëve të intubuar. Kjo pajisje kushton rreth 60-70 mijë euro dhe konsiderohet si pajisja e fundit e “mrekullive” në mjekësinë moderne.
Disa kohë më parë shefi i Kardiokirurgjisë në QSUT, Edvin Prifti tha në një intervistë se kjo pajisje bën oksigjenimin artificial të gjakut, duke lënë në qetësi mushkëritë, në këtë mënyrë ndihmon pacientët e intubuar nga Covid-19. Sipas Priftit 50% të të sëmurëve që janë në ECMO dhe janë me Covid kanë arritur të mbijetojnë.
Ndër të tjera ai u shpreh:
Në varësi shkon nga 60-70 mijë euro. Në një emision Arben Gjata na e premtoi se kishte një premtin nga universiteti i Barit për të bërë disa dhurata për aparate të tilla, por më pas nuk e di çfarë u bë.
Me një llogari të thjeshtë, për 10 pajisje ECMO që i duhen vendit tonë sipas ekspertëve, me nga 70 mijë euro(referuar deklaratës së Edvin Priftit) do duheshin 700 mijë euro. Nëse iu duket një shifër e madhe, iu kujtojmë se gjatë periudhës së epidemisë, “Farma Net Albania” ka përfituar nga institucionet shtetërore, rreth 3.5 milion euro tendera kryesisht për blerje maskash, ku të gjithë janë zhvilluar me negocim dhe pa garë.(Lexo këtu)
ECMO, mund të ishte pjesë e terapisë intensive në shërbimet tona reanimatore. Kjo pajisje mund ishte shumë e vlefshme jo vetëm, në spitalet publike por, dhe ato jo-publike.
Për shpëtimin e jetës, gjithçka ia vlen, por kjo nuk vlen për politikën shqiptare!
Parulla nëpër muret e Tiranës nga Organizata Politike
