Djali i ish-boksierit Skënder Kurti, që u nda nga jeta pas komplikacioneve nga koronavirusi, ka rrëfyer për humbjen e madhe në familje.
Në një lidhje me “Skype” në emisionin “Me Zemër të Hapur”, Renato Kurti tha se ishte shumë i lidhur me të atin, pasi ai ishte shpirti dhe shoku i tij më i ngushtë i jetës së tij.
Ai tregoi se me virusin e frikshëm ishte infektuar edhe nëna e tij, e cila ishte shtruar në spital bashkë me të atin, por që ajo ia kishte dalë ta mposhte. Një ditë pasi nëna e tij kishte dalë nga spitali, babai kishte ndërruar jetë.
Ai foli dhe për varrimin e trishtë të ish-boksierit me vetëm tre persona, vëllanë, si dhe një shok si dhe një hoxhë, që i kishte kënduar xhenazen.
Pjesë nga intervista:
Si i dalluat shenjat e para dhe si ishte gjendja e tij në fillim?
Ishte një grip, kishim edhe fëmijët të gjithë me grip. Më 8 mars ishim bashkë për të festuar festën e nënës, kishte temperaturë të lehtë, por menduam se ishte grip. Nuk e mendoni njeri këtë të keqe, këtë lloj mortje. Vazhdoi me temperaturë, por s’e mendonim të keqen kurrë. Më 16 pati përkeqësim, e shtruam në spital, ku rezultoi pozitiv.
Si arriti shtrimi në spital?
Procedurat ishin të rregullta. Erdhi ambulance, e dërguam në spital. Pati shumë probleme me frymëmarrjen, ndaj e njoftuam urgjencën.
Kur i morën tamponin dhe doli pozitiv, si u prit lajmi?
Kur shkoi në urgjencë ishte me oksigjen. Ishim me besim të gjithë, se gjërat do të shkonin mirë. Flisnim në telefon me të. Te spitali i kanë ndenjur mbi kokë, ato gra të shkreta, se shumica janë gra, që janë në vijën e parë të rrezikut.
Kur e mësuat për vdekje klinike?
Ishte tmerr. Rikthimi në jetë m’u duk si mrekulli e Zotit dhe thamë që s’do na e marrë më. Pak a shumë ishim përgatitur, por shpresa nuk vdiste.
Luftoi si një boksier i vërtetë edhe në spital…
Zoti na e jep jetën, edhe na e merr. Janë punët e Zotit.
Ku mund të jetë infektuar?
Zot shyqyr ai të paktën nuk infektoi njeri tjetër në familje e në lagje. Nuk e kam fare idenë ku mund të jetë infektuar. Në spital ka qenë mami, ka dalë negative. Ka qenë e prekur edhe nëna, por e ka kaluar më lehtë, tani ka dalë nga spitali. Rreth dy javë qëndroi e shtruar në spital, ditën që doli ajo, të nesërmen dha shpirt babi.
Do ndalojmë dhe te një moment i rëndë i varrimit…
Vendosa të mos tregoja orën e varrimit, sepse do të vinin shumë njerëz. Na ra përsipër neve kjo, ishim vetëm unë me vëllanë. Morëm vetëm hoxhë Ahmed Kalanë, që fali xhenazen. Ishte dhe një shok i vet. Kështu u bë varrimi.
Kush ishte biseda e fundit me të?
Pas datës 11, po kthehesha me biçikletë, poshtë pallatit, i thashë të vinte lart, por ishte me grip. Kur jemi gjallë, nuk i vlerësojmë ca gjëra, pasi i humbasim e kuptojmë.
Mesa persona është takuar babai?
Nuk e di, njihte shumë njerëz.
Çfarë iu thanë mjekët?
Janë ato që jepen dhe në televizor. Babi u shtrua me bipolare. Virusi lufton mushkëritë. Mamai u shtrua në spital pas vdekjes klinike të babait.
Sa të vështirë e ka pasur nëna juaj?
Nuk kam çfarë të flas për këtë pjesë, se dihet. Duhet me i dhënë forcë asaj
/Balkanweb
