Shumë të rritur, duke filluar nga prindërit, insistonjë, që fëmija të realizojë një gjë të re menjëherë. Kjo mënyrë, ky padurim, është shumë i dëmshëm. Është shumë i dëmshëm, sepse shmang kohën e duhur, që i nevojitet fëmijës për ta realizuar vetë, sepse çdo gjë e re, është e “barabartë” me mekanizma të rinj trunorë, mendorë dhe emocionalë. “Gjëja e re” nxit zhvillimin e mekanizmave të rinj pra, që nuk janë, kur i rrituri insiston apo dikton, duan ca kohë, që të zhvillohen dhe zhdërvjelltësohen. Specialistët tëheqin vëmëndjen se atë, që fëmija sot nuk e mban mënd, do ta kujtojë nesër dhe ky mekanizëm psiqik, është zbuluar këto kohët e fundit Kur i rrituri, kushdo qoftë, insiston dhe dikton, mekanizmat e parë, që aktivizohen janë frika, harresa dhe mospërqëndrimi.
Dhe sidomos , kur i rrituri i qëndron në këmbë, ose i rri mbi kurriz, fëmija gati asfiksohet. Vetë prindërit tregojë: “është i papërqëndruar kur bën detyrat, lëviz njëqind herë”. Fëmija i bën këto lëvizje, pikërisht për të shmangur ankthin dhe dyshimin, që e pushton. Përpiquni prindër dhe mësues, të mos i trembni fëmijët, por ti qetësoni dhe siguroni se ata janë pikërisht duke mësuar që të bëhen të rritur të zot. Tregojini që edhe ju si ai apo ajo kur ishti fëmijë, kështu jeni sjellë dhe keni bërë. Ndihmojini fëmijët, që të realizojë vetë njohjen, zbulimin dhe kuptimin e gjerave të reja që mëson. Mos insistoni ta realizojë kur thoni ju dhe si thoni ju. Të rriturit, jepini kohë fëmijës dhe përpiquni të shmangni ndërhyrjet dhe padurimin tuaj kohë e pa kohë, pasi pemgoni deri dhe gjymtoni pikërisht realizimin e të rriturit te fëmija.
