Ditën e djeshme ka ndërruar jetë Aneta Rama, nëna e kryeministrit Edi Rama, e cila u shua në shtëpinë e saj në kryeqytet, ndërsa vuante prej kohësh nga një sëmundje e rëndë.
Lajmin e hidhur të ndarjes së saj nga jeta e ka dhënë vetë Rama, i cili ka ndarë në rrjete sociale një foto të nënës së tij, ndërsa e ka shoqëruar me këto fjalë:
“Ishe drita dhe guri këndor i shtëpisë ku u rritëm e u bëmë burra, e ku mbetëm gjithnjë fëmijë. E di, që deri sa të shoh dot diellin e yjet do të jesh me mua, e bukur dhe e fortë si askush. Do të na mungosh shumë, por asgjë më shumë nuk bëje dot për ne sesa e pamundura që bëre plot përkushtim gjithë jetën, prandaj prehu në paqe mam.”
Padyshim dhimbja në këto raste nuk mund të përshkruhet me fjalë dhe kreu i qeverisë duket se po e vuan shumë këtë humbje.
Pak minuta më parë ai ka shpërndarë një tjetër status shumë të ndjerë në rrjetet sociale, ku ka postuar një foto me nënën e tij nga fëmijëria.
Kryeministria ka shkruar edhe disa vargje shumë të ndjera, teksa falenderon të gjithë njerëzit që qëndruar pranë virtualisht dhe e mbyll me një mesazh shumë domethënës: ju uroj me shpirt të gjithë atyre që jetojnë me këtë boshllëk, të rrojnë sa më gjatë që ta kujtojnë nënën e tyre dhe të tjerëve që kanë fatin ta kenë pranë yllin e shtëpisë, t’i kenë nënat sa malet dhe t’i gëzohen sa më shumë dritës së tyre, të pakonkurueshme as nga dielli e nga vetë yjet e qiellit.
Mund të derdhësh lot pse iku
Ose mund të buzëqeshësh sepse jetoiMund të mbyllësh sytë e të lutesh që të kthehet
Ose mund t’i hapësh e të shohësh gjithçka të ka lënëZemra jote mund të jetë bosh sepse nuk e sheh dot më
Ose ti mund të jesh plot me dashurinë që ndave me tëMund t’ia kthesh shpinën të nesërmes dhe jetosh në të djeshmen
Ose mund të jesh i gëzuar me të nesërmen për çka ishte e djeshmja me tëMund ta kujtosh atë vetëm për ikjen e saj
Ose mund të kujdesesh për kujtimin e saj që ajo të jetojë në tëMund të qash e të mbyllesh në vete, bosh e me kurriz nga bota
Ose mund të bësh atë që nëna do të donte: Të hapësh sytë, të qeshësh, të duash dhe të ecësh përpara***Edhe në emër familjes sonë lejomëni t’ju falenderoj përulësisht, për praninë tuaj të paçmueshme përmes mesazheve të pafundme e luleve të panumërta, që disi e lehtësuan peshën ndrydhëse të boshllëkut tonë të pangushëllueshëm.
Duke ju kërkuar një ndjesë të thellë për të qenit i pamundur t’ju përgjigjem, ju uroj me shpirt të gjithë atyre që jetojnë me këtë boshllëk, të rrojnë sa më gjatë që ta kujtojnë nënën e tyre dhe të tjerëve që kanë fatin ta kenë pranë yllin e shtëpisë, t’i kenë nënat sa malet dhe t’i gëzohen sa më shumë dritës së tyre, të pakonkurueshme as nga dielli e nga vetë yjet e qiellit?
https://www.facebook.com/138734771522/posts/10158025483006523/
