Ajo ka kënduar që e vogël, por sot nuk njihet vetëm si këngëtare por edhe si një artiste e apasionuar pas modës. Pianistja Nora Cashku e dëgjoi për herë të parë në autobusin e unazës teksa po këndonte një këngë të Parashqevi Simakut.
Duke ndjekur këshillën e zonjës Cashku, e ëma e regjistroi Jonidën në konkursin e shkollës së muzikës “Dëshmorët e Lirisë” ku studioi për katër vjet violinë. Në moshën 9 vjeçare nën ndikimin e Suzana Turkut, Jonida drejtohet tek Qendra Kulturore e Fëmijëve ku starton dhe karriera e saj artistike.
Më pas i vijoi studimet në shkollën “Jordan Misja” ku për tre vjet studioi instrumentin e kitarës. Në moshën 13-vjeçare ngjitet për herë të parë në skenën e madhe të pallatit të kongreseve në një duet me tenorin Aleksandër Rrapi dhe me kompleksin e fëmijëve me këngëtarin Sherif Mejdani.
Shkollën e mesme e kryen po tek “Jordan Misja” ne degën e kantos. Pas mbarimit te shkollës së mesme Jonida vazhdon studimet për kanto ne Akademinë e Arteve nën drejtimin e pedagoges së njohur Nina Mula.
Pjesëmarrjet e saj në festivale si ai i fundvitit, Kënga Magjike, Maratona e Këngës Popullore Qytetare, nuk kanë munguar, por Jonidën nuk e kemi parë të këndojë në klubet e natës. Në një intervistë për “Wake Up”, Jonida e cila ka qenë e ftuar për të folur rreth eksperiencës së saj në “The Voice”, ka sqaruar sepse nuk ka kënduar kurrë në klube nate.
“Unë jam rritur në një familje patriarkale dhe im atë nuk më ka lejuar kurrë të këndoja nëpër disko”, ka thënë Jonida.
“Në fakt, unë që në moshën 15-vjeçare kam marrë oferta për të këndur në diasporë, në Zvicër, në Gjermani dhe kanë qenë prindërit ata që nuk kanë lejuar, sepse kanë pretenduar gjithmonë maksimumin karshi meje. Kanë pretenduar që të vazhdoja studimet shkollore mbi muzikën, të rritesha me muzikën dhe në skenë, edhe pse mundësitë na mungonin, por më kanë edukuar që mund t’ia dalësh edhe me një formë të drejtë pa u bërë pjesë e komercialtitetit të shëmtuar”.
Përpos angazhimit të saj si një traniere profesioniste në “The Voice”, Jonida është parë e tërhequr nga muzika dhe e fokusuar më tepër në modë dhe biznesin e saj.
Por ajo nuk e cilëson veten si biznesmene: “Jo, nuk e shikoj veten fare si biznesmene, sepse kam përshtypjen se jam më e butë seç duhet. Unë jam artiste dhe kjo është shumë e rëndësishme. Nuk ka qenë asnjëherë synimi im të bëhem biznesmene. Për mua të krijuarit këpucë është art me vete. Dhe pikërisht ky biznes është një ndër bizneset që më përkëdhel me mënyrat e veta”.
Jonida e do modën dhe që e vogël ka qenë gjithmonë shumë e kuruar në imazh:
“Kjo ka qenë një pjesë e brendshme e imja dhe ndoshta kam lindur me këtë ndjenjë dhe e kam të trashëguar në fakt nga gjyshja ime, duke menduar që ajo ende në moshën 80-vjeçare kujdesej për imazhin e saj. Unë nuk e kam bërë asnjëherë për të tërhequr vëmendje, përkundrazi ndonjëherë më bezdis kur komentohem për gjëra të tilla”, është shprehur këngëtarja në një intervistë.
