Çdo vit, në përfundim të sezonit të gjuetisë në Spanjë, ndodh një tragjedi që pak vetë e njohin: mijëra qen galgo español braktisen, torturohen dhe shpeshherë vriten mizorisht nga vetë ata që i përdorën për sport dhe gara.
Gjuetarët tradicionalë—të njohur si “galgueros”—i rrisin këta qen për t’i përdorur si “mjete” për të ndjekur lepujt nëpër fusha. Por kur një galgo nuk performon mirë, ndëshkimi është brutal: lidhen në pemë, lihen pa ushqim, mbyllen në kasolle të rrënuara ose thjesht flaken në rrugë. Ka raste kur galgot varën qëllimisht, në atë që disa e quajnë “vallja e të turpëruarit”.
Është një realitet që ndodh ende sot, në një vend europian, dhe që mbulohet nga heshtja dhe tradita.
Organizata si SOS Galgos po luftojnë çdo ditë për të shpëtuar, kuruar dhe birësuar këta qen të dashur e të butë, duke denoncuar hapur abuzimin dhe kërkuar që gjuetia me galgo të ndalohet me ligj.
Ky nuk është vetëm një problem i mirëqenies së kafshëve. Është një pasqyrë e errët e mënyrës si trajtojmë ata që nuk kanë zë për t’u mbrojtur.
