Një nga ngjarjet më të mëdha me ngarkesë humanitare dhe politike të këtij viti po zhvillohet në Mesdhe, ku Flotila Globale “Sumud” ka marrë guximin të sfidojë bllokadën e vendosur nga Izraeli mbi Gazën. Ky mision, i nisur nga dhjetëra aktivistë ndërkombëtarë, përfshin dhjetëra anije të vogla që transportojnë ndihma thelbësore për popullsinë civile palestineze, mes tyre qumësht pluhur për foshnja, ushqime bazike dhe barna të domosdoshme.
Qëllimi i flotilës është i qartë: të arrijë drejtpërdrejt në brigjet e Gazës, duke shmangur ndërmjetësimin e autoriteteve izraelite, të cilat prej vitesh kontrollojnë çdo furnizim që hyn në këtë territor të izoluar. Emri “Sumud”, që në arabisht do të thotë “qëndresë”, është simbolik për vendosmërinë e aktivistëve nga më shumë se 40 vende të botës, ku mes tyre ka deputetë, figura publike dhe aktivistë të njohur për të drejtat e njeriut.
Përplasja nuk ka munguar. Marina izraelite ka ndërhyrë duke ndaluar shumicën e anijeve, në disa raste duke i izoluar dhe në disa të tjera duke ndërprerë komunikimin e tyre me botën e jashtme. Nga rreth 40 mjete lundruese që u nisën, organizatorët thonë se vetëm njëra arriti të depërtojë më pranë ujërave të Gazës, ndërsa pjesa tjetër është “interceptuar”. Raportime të ndryshme flasin për anijen “Mikeno”, e cila arriti të afrohej shumë pranë destinacionit, por edhe ajo humbi kontaktin më pas.
Situata është bërë edhe më dramatike nga fakti që në terren, njerëzit që presin ndihmat nuk kanë vetëm mungesa, por edhe rrezikojnë jetën. Ka dëshmi se civilët që afrohen për të marrë ushqimet dhe formulat për foshnja shpesh qëllohen dhe vriten nga forcat izraelite, duke e shndërruar këtë përpjekje humanitare në një skenë lufte të hapur. Kjo ka ngritur alarmin për një krizë të thellë morale dhe ligjore, pasi ndihmat bazike po kthehen mbrapsht dhe ata që guxojnë të shkojnë për t’i marrë po humbin jetën.
Izraeli e justifikon bllokadën duke thënë se është një masë sigurie për të parandaluar armët të hyjnë në Gaza, por organizatat ndërkombëtare e quajnë këtë një shkelje flagrante të ligjit ndërkombëtar dhe një formë të urisë së qëllimshme të popullsisë civile. Amnesty International ka deklaruar se këto ndërhyrje janë dëshmi se Izraeli po vazhdon me qëllim të mbajë palestinezët në kushte të padurueshme, duke e përdorur ushqimin si armë.
Reagimet ndërkombëtare kanë qenë të menjëhershme. Turqia, Kolumbia, Malajzia dhe vende të tjera kanë protestuar hapur, duke akuzuar Izraelin për shkelje të të drejtave të njeriut dhe për pengimin e ndihmave humanitare. Kolumbia madje ka paralajmëruar masa diplomatike konkrete, përfshirë dëbimin e diplomatëve izraelitë. Organizatat humanitare kanë bërë thirrje të fuqishme që komuniteti ndërkombëtar të reagojë dhe të garantojë hyrjen e ndihmave, ndërsa në rrjetet sociale kjo flotilë është kthyer në simbol të solidaritetit global me Gazën.
Kjo përballje nuk është e para e këtij lloji. Flotilat humanitare janë përpjekur edhe më parë të thyejnë bllokadën, por pothuajse gjithmonë janë ndaluar ose janë sulmuar para se të mbërrijnë në Gaza. Ajo që ndodh sot është vazhdim i një historie të gjatë dhune, ku aktivistë të paarmatosur përballen me një fuqi ushtarake të mirëorganizuar. E megjithatë, simbolika e këtij veprimi është e madhe: edhe nëse ndihmat nuk arrijnë kurrë të shkelin tokën e Gazës, mesazhi i tyre është shpërndarë në mbarë botën.
Çfarë ndodh më tej mbetet e paqartë. Disa prej aktivistëve pritet të deportohen nga Izraeli në vendet e tyre, të tjerët janë ende të izoluar pa mundësi komunikimi. Ndihmat e mbetura në anije rrezikojnë të kthehen mbrapsht, ndërkohë që foshnjat dhe familjet në Gaza presin për qumësht, ushqime dhe ilaçe që ndoshta nuk do të arrijnë kurrë. Në çdo rast, kjo flotilë ka arritur të trazojë ndërgjegjen ndërkombëtare dhe të rikthejë në qendër të vëmendjes një popullsi që jeton mes urisë dhe frikës.
Ky është një moment ku çështja nuk është vetëm për anijet që lundrojnë në Mesdhe, por për të drejtën elementare të një populli për të mbijetuar. Dhe teksa një flotilë tenton të sjellë jetë, bllokada vazhdon t’i sjellë vdekje.
