Në një botë ku martesa dhe marrëdhëniet afatgjata shpesh shihen si ecuria “normale” e jetës, gjithnjë e më shumë njerëz po zgjedhin, vitet e fundit, të mbeten beqarë për gjithë jetën. Ky vendim mund të sigurojë pavarësi dhe liri, por, sipas hulumtimeve të reja, ai ka sfidat e veta. Beqarët gjatë gjithë jetës duket se marrin përvoja të ndryshme nga jeta, veçanërisht kur rriten, duke u përballur me vështirësi që lidhen me kënaqësinë nga jeta, personalitetin dhe mirëqenien e përgjithshme.
Një studim i botuar në Psychological Science anketoi mbi 77,000 evropianë të moshës 50 vjeç e lart, duke vlerësuar kënaqësinë e tyre nga jeta dhe pesë tiparet kryesore të personalitetit (hapja ndaj përvojës, ndërgjegjshmëria, ekstroversioni, pranueshmëria dhe neuroticizmi). Rezultatet zbuluan se beqarët e “betuar” janë më pak ekstrovertë, më pak të ndërgjegjshëm dhe më pak të hapur ndaj përvojave, ndërsa shënojnë rezultate më të ulëta të kënaqësisë nga jeta .
Megjithatë, studiuesit gjetën dallime individuale midis atyre që kishin të paktën një lidhje serioze, edhe nëse ajo kishte përfunduar, dhe atyre që nuk kishin qenë kurrë në një lidhje serioze. Ata zbuluan se njerëzit që nuk kishin qenë kurrë në një lidhje serioze afatgjatë shënuan rezultate më të ulëta për ekstraversionin, hapjen ndaj përvojave të reja dhe kënaqësinë e jetës, ndërsa të gjithë beqarët shënuan më pak në këto masa krahasuar me njerëzit që ishin në një lidhje gjatë periudhës së studim.
Çfarë roli luan personaliteti?
Hulumtimet theksojnë se personaliteti ka njëfarë ndikimi nëse dikush do të hyjë apo jo në marrëdhënie afatgjata. Për shembull, njerëzit më ekstrovertë kanë më shumë gjasa të fillojnë një marrëdhënie dhe të qëndrojnë në të. Në të kundërt, vetë marrëdhëniet nuk duket se ndikojnë ndjeshëm në personalitetin e dikujt.
Çfarë ndodh ndërsa rritemi?
Presioni social për çështjen e martesës duket se ka një ndikim vendimtar në vendimet e jetës së shumë njerëzve. Megjithatë, mënyra se si e përjeton njeriu varet nga faktorë të ndryshëm, si ku jeton dhe kultura e tij. Për shembull, në vendet e Evropës Jugore, ku martesa është më e zakonshme, beqarët raportojnë kënaqësi më të ulët. Gjithashtu, femrat priren të ndihen më të lumtura se meshkujt me jetën e tyre beqare, ndërsa beqarët e moshuar duket se e pranojnë më shumë situatën në krahasim me ata të moshës së mesme.
A ka zgjidhje?
Hulumtimi nxjerr në pah nevojën për mbështetje më të mirë sociale për beqarët, veçanërisht kur ata rriten. Sistemet mbështetëse që rrisin shoqërueshmërinë dhe reduktojnë vetminë mund të bëjnë një ndryshim.
