Hulumtimet e fundit në fushën e fizikës kuantike po tronditin mënyrën se si e kuptojmë jetën dhe vdekjen. Një teori gjithnjë e më e përmendur, e quajtur biocentrizëm, propozon se jeta dhe vetëdija nuk janë thjesht produkte të rastësishme të universit, por themeli mbi të cilin ndërtohet çdo gjë.
Sipas këtij këndvështrimi, vdekja mund të mos jetë fundi, por një ndryshim në përvojën e vetëdijes, një kalim drejt një forme tjetër ekzistence, të ndikuar nga vetë vëzhguesi. Kjo teori sugjeron se ajo që ne e quajmë “realitet” është e lidhur ngushtë me mënyrën si e perceptojmë botën, dhe se universi mund të jetë shumë më kompleks sesa duket.
Biocentrizmi mbështetet në disa nga fenomenet më të çuditshme të fizikës kuantike, si efekti i vëzhguesit, ngatërrimi kuantik dhe retrokausaliteti, të cilat tregojnë se vetëdija mund të ketë një rol aktiv në krijimin e realitetit.
Nëse kjo teori është e vërtetë, atëherë vdekja nuk është një fund përfundimtar, por një kalim drejt një dimensioni tjetër, përtej kohës dhe hapësirës, në një multivers ku të gjitha mundësitë ekzistojnë njëkohësisht.
Edhe pse ende mbetet një ide e debatueshme, kjo teori po fiton gjithnjë e më shumë vëmendje mes shkencëtarëve dhe filozofëve, duke hapur diskutime të reja mbi jetën, vetëdijen dhe misterin e asaj që ndodh pas vdekjes.