“E vërteta nuk pyet për dëshirat dhe nevojat tona. Nuk i interesojnë ideologjitë, qeveritë dhe besimet tona.
Ajo do të jetë në pritje gjithë kohës, deri sa të dalë! Kjo është dhurata e Çernobilit!
Kur dikur i druhesha çmimit të së vërtetës, sot pyes: Cili është çmimi i gënjeshtrave?”
Sot do të flasim për një prej serialeve më të bujshëm të vitit.
“Chernobyl” është miniseriali i HBO që sjell historinë e katastrofës bërthamore në veri të Ukrainës në vitin 1986. Ai tregon ngjarjen e plotë që nga momenti i katastrofës deri në dy vjet më vonë.
I bazuar në librin e Svetlana Alexievich, “Voices from Chernobyl, “Çernobili” është një serial dramë që tregon historinë e aksidentit bërthamor të vitit 1986 – një nga katastrofat më të këqija të bëra nga njeriu në histori – dhe sakrificat e bëra për të shpëtuar Evropën nga katastrofa e paimagjinueshme.
Secili episod (nga 5 gjithsej) na tregon se çfarë ka ndodhur me të vërtetë, çfarë dukej si e vërtetë, dhe çfarë e pavërtetë u shpik për të shpjeguar këtë tragjedi.
Skenaristi Craig Mazin dëshiron që ne ta shohim dhe ta gjemë vetë të vërtetën dhe shpreson të mendojmë që, ajo që shohim, të mos jetë e gjithë e vërteta e historisë.
Seriali nuk të trash me teoritë e fizikës bërthamore, por tregon një histori shumë njerëzore për pushtetin, arrogancën dhe sekretet. Megjithëse personazhet janë në të njëjtin ekip, kjo nuk duket kur i shohim të luftojnë mbi përparësitë; të ruajnë sekretin e kësaj katastrofe apo të shpëtojnë civilët.
Valery Legasov
“Cili është çmimi i gënjeshtrave?”, pyet Valery Legasov (Jared Harris) në fillim të serialit, duke hedhur një hije dyshimi mbi katastrofën e vitit 1986 në Ukrainë. Ai ishte një kimist i respektuar i cili udhëhoqi hetimet për atë që ndodhi dhe u përpoq të eksplorojë implikimet e tmerrshme të aksidentit bërthamor. Valery do t’u japë përgjigje pyetjeve si: “Kush ishte përgjegjës për shpërthimin? Çfarë ndodhi në të vërtetë dhe si u fsheh? Ai do të flasë me fakte, pavarësisht sesa do të dëgjohet dhe tejçohet kjo gjë në publik! Dy vjet më vonë, ai i dha fund jetës së tij papritur, pasi iu hoq e gjithë e drejta për të ushtruar profesionin e tij.
Boris Shcherbina
Nënkryetari i Këshillit të Ministrave dhe Shefi i Byrosë për Energjinë, Boris Shcherbina, u zgjodh si kreu i hetimit, por ishte Legasov ai që do të bëhej fytyra e përpjekjeve. Legasov, së bashku me shumë shkencëtarë, oficerë ushtarakë dhe ministra të komisionit. Shcherbina ishte një fizikan dhe anëtar i Akademisë së Shkencave i portretizuar nga Jared Harris – që jep urdhra dhe kërkon shpjegime duke kërcënuar me jetë.
Ulana Khomyuk
Ulana Khomyuk, një fizikane kryesore në Minsk gjen aludime të rrezatimit në dritaren e laboratorit të saj (240 km larg Çernobilit) dhe ashtu si Legasov, përpiqet të bindë të tjerët për pasojat negative. E luajtur energjikisht nga Emily Watson, Ulana lufton me qëllim për të ndaluar që rrezatimi të përhapet më tej.
Një horror i vërtetë
Zakonisht në një film horror, ne jemi në ankth dhe presim që personazhet të mos kapen nga përbindëshi, që ata të shpëtojnë në kohë nga vrasësi serial. Sidoqoftë, në “Çernobil” ne nuk jemi të vetëdijshëm për rrezikun.
Sa rrezatim është i tepërt për jetën e njeriut? A janë ekspozuar shumë? A mund të shpëtojnë, apo kjo do të zgjasë vetëm vdekjet e tyre agonuese?
Ne gjithashtu e shohim efektin e shpërthimit te kafshët e ndryshme. Në një episod, shfaqet një zog që bie i vdekur në tokë nga rrezatimi, në një lagje të mbushur plot me njerëz, të rritur dhe fëmijë që nuk e dinë se po ekspozohen ndaj rrezatimit.
Konspiracioni
Ne e dimë se “Çernobili” ka ndodhur vërtet. Edhe nëse shfaqja nuk do të shpaloset plotësisht ashtu siç përshkruhet, ky tmerr u përjetua në të vërtetë nga shkencëtarët dhe civilët dhe kjo e bën edhe më drithërues.
Sipas zyrtarëve, numri i vdekjeve të njohura ndërkombëtarisht, ishte 31. Në vitin 2005, u parashikua se edhe 4,000 të tjerë mund të vdisnin si rezultat i ekspozimit ndaj rrezatimit.
Shifrat e Kombeve të Bashkuara thonë se më shumë se 3.5 milionë njerëz u prekën përfundimisht dhe rreth 20,000 km katrorë u kontaminuan. Sidoqoftë, numri i vdekjeve aktuale është një çështje e pasqaruar, dokumentacioni sovjetik mungon duke fshehur kështu numrin e saktë.
Në një raport të vitit 2006, organizata Greenpeace, sugjeroi se 200,000 njerëz kishin vdekur nga kanceri i shkaktuar nga rrezatimi.