Një turmë e pafundme u bashkua me pikëllim për t’i dhënë lamtumirën e fundit Davide Astorit, në Firence. Fillimisht u bë parakalimi i arkivolit përballë stadiumit Franchi, pastaj trupi i pajetë mbërriti në Bazilikën e Santa Croce. Futbollisti u nda nga jeta në moshën 31-vjeçare fundjavën e kaluar.
Në një ceremoni madhështore, ish-kapiteni i Fiorentinës u përcoll për në banesën e fundit nga mijëra njerëz, nga personalitetet më të larta të sportit italian, si dhe nga i gjithë ekipi i tij, Fiorentina.
“Jeta iu mor nga vdekja si një grabitje, në kohë dhe mënyrë të paparashikueshme. Brishtësia e jetës na peshon në mënyrë të padurueshme, për ne burra dhe gra që dëshirojnë të kenë gjithçka nën kontroll, të jemi zotërues absolutë të vetvetes, të zgjedhjeve tona, të mundësive tona. Kjo dashuri dhe vuajtje na tregon për Davidin forcën e lidhjeve të tij familjare; thellësinë e dashurisë dhe të projektit të jetës që e ka lidhur gjithmonë me Fiorentinën”, tha një prej kolegëve.
Zëvendëskapiteni i skuadrës, Milan Badelj lexoi një letër lamtumire në emër të klubit, që ka prekur dhe ka bërë të lotojë këdo që e ka dëgjuar.
LETRA E LEXUAR NGA BADELJ:
Marr fjalën në emër të shokëve dhe të familjes vjollcë dhe të premtoj që nuk do zgjatem shumë, siç të pëlqente ty. Emri yt në gjuhën hebraike do të thotë “i dashur” dhe besoj se është emri yt i vërtetë, duke parë gjithë ata që janë mbledhur sot këtu, për të të treguar sa shumë të duan. Davide, me shikimin tënd të thellë ia arrin të hysh dhe të mbetesh në zemrat e njerëzve. Ti nuk je si të tjerët, je ai që ke komunikuar me ne pa pasur nevojë të dije gjuhët e huaja, ke dhuntinë e gjuhës universale të zemrës.
Nëna jote, babai yt, duhet të dinë që nuk kanë gabuar asgjë me ty. Je saktësisht biri dhe vëllai që çdokush do të donte të kishte. Je shoku më i mirë i skuadrës që një djalë do ëndërronte. Të kesh ty pranë të bësh të ndihesh i sigurt, të mendosh ‘Sido që të shkojë, është Davide aty, mendon ai’. Nuk mund t’i harrojmë të qeshurat e tua, mënyrën tënde të të bërit shaka me të gjithë. Ti, ‘stilist me famë botërore dhe futbollist në kohën e lirë’, siç kishte qejf ta quaje veten. Ti je futbolli, ai i pastri i fëmijëve.
Mendimi ynë shkon te familja jote, te Françeska dhe princesha Vitoria. Detyra e kujtdo që do t’i qëndrojë pranë do të jetë t’i tregojë kush është Davide, sepse vajza jote duke u rritur do të duhet të dijë kush ishte babai i saj. Një burrë, me B të madhe. Po e mbyll me një anekdotë, që tregon se kush ishe. Në mëngjes, kur vije në dhomën e fizioterapisë, ishe gjithnjë ti ai që ndizte dritën. Ti je për të gjithë ne kjo, drita. Faleminderit Davide.
Burimi: Gazzetta dello Sport
