Institucionet publike shqiptare kanë një histori të keqe përsa i përket transparencës veçanërisht kur vjen puna tek përdorimi i fondeve publike. Por ndonëse pikërisht për këtë arsye janë krijuar institucione enkas për të parandaluar një gjë të tillë, siç është Zyra e Komisionerit për të Drejtën e Informimit, gjërat vijojnë të jenë po njëlloj, çka na kthen sërish tek personazhi ynë i preferuar i muajve të fundit: Thoma Gëllçi, drejtor i Radio Televizionit Shqiptar.
Për ata që nuk kanë ndjekur shkrimet e publikuara nga “iconstyle.al” lidhur me dyshimet mbi fondet e përdorura në Festivalin e Këngës në RTSH, situata është e tillë: Për realizimin “Fest ’58”, të drejtuar nga Vera Grabocka e Alketa Vejsiu, është akorduar një fond prej 41.882.550 lekësh, për të cilin RTSH ka detyrim ligjor që të bëjë transparencë duke publikuar në faqen online mënyrën se si janë shpenzuar këto para.
Jemi në ditët e para të marsit dhe ndonëse jemi bërë frekuentuesit më të rregullt të faqes online të RTSH, vijon të mos ketë asnjë të dhënë të publikuar për festivalin. Dyshimet shtohen akoma më tepër duke shtuar këtu faktin që krahas buxhetit të parë, RTSH ka pasur dhe një buxhet të dytë privat nga reklamat e shumta (ndër të cilët edhe biznesi privat i Alketa Vejsiut), që sipas mediave e tejkalon shumën prej 51 milionë lekësh të rinj. Mendoni se festivali që pamë ka kushtuar më shumë se 92 milionë lekë? Pikërisht, as ne!
Gjithësesi, pas përpjekjeve tona të vazhdueshme si me shkresa zyrtare ashtu edhe me telefonata, i zoti i punës, drejtori Gëllçi ka refuzuar deri më tani të na japë një përgjigje, plot 40 ditë pas kontaktimit në rrugë zyrtare. Thënë në gjuhën e ne të vdekshmëve të zakonshëm: Na ka bërë bllok!
Për dikë që ka njohur mbi legjislacionin mbi të drejtën e informimit, është e qartë se afatet për kthimin e një përgjigjeje janë stërkaluar, ndaj zgjodhëm t’i drejtoheshim dikujt që mund ta merrte këtë informacion për ne: Komisionerit për të Drejtën e Informimit. Por si të mos mjaftonin të këqijat e RTSH që dukshëm ka diçka për të fshehur, Zyra e Komisionerit gjithashtu la për të dëshiruar. Nëpërmjet një shkrese, ky institucion na njofton se për të zhvilluar një inspektim pranë RTSH, ka vendosur të shtyjë afatet e procedurës me argumentin se… kthen letrën nga të dyja anët… Jo, nuk ka një argument!
Të shqetësuar e të paqartë mbi arsyet, telefonuam zyrën e Komisionerit ku inspektorja që është marrë me rastin fillimisht na tha se dosja e festivalit i është nënshtruar një auditimi nga KLSH e për këtë arsye RTSH momentalisht nuk e disponon informacionin e kërkuar. Një gjë e tillë së fundmi (dhe tërësisht jashtë afateve të përcaktuara nga ligji) na u konfirmua edhe nga RTSH nëpërmjet një shkrese zyrtare… Po bëjmë sikur e besuam ndërkohë që lutemi që dikush t’i dhurojë një printer RTSH-së.
Gjithsesi, në një telefonatë të dytë, i kërkuam inspektores të na e jepte zyrtarisht në formë të shkruar informacionin në fjalë, por për çudinë tonë, informacioni u transformua dhe si argument, kësaj radhe ishte fakti që zyra e Komisionerit kishte pasur shumë raste të tjera për inspektim dhe nuk kishte pasur mundësinë të merrej me rastin tonë. Pra gjërat po fillojnë të mbajnë erë dhe jo të mirë. Sidoqoftë, në vazhdën e korrespondncave të shkëmbyera me secilin prej institucioneve, “iconstyle.al” synon t’i shkojë deri në fund procedurave edhe nëse kjo do të kërkojë ndjekjen nga organet e drejtësisë.
Por le të rikthehemi tek zoti Gëllçi, prej të cilit ende nuk ka asnjë shenjë në horizont dhe sigurisht jo pa arsye pasi skeletet në dollapin e RTSH po fillojnë të dalin. Burime ekskluzive për “iconstyle.al” bëjnë me dije se një pjesë e stafit të RTSH e po ashtu bashkëpunëtorë të jashtëm që janë angazhuar në realizimin e “Fest ‘58”, nuk kanë marrë ende pagesat e plota ose në rastin më të keq, nuk janë paguar aspak, ndonëse kanë kaluar më shumë se 2 muaj nga finalja e festivalit të shumëdebatuar.
“Follow the money” (Ndiq paratë), shprehja e famshme e gazetarisë investigative të cilën përfunduam duke e bërë rastësisht pasi qartazi nuk është profili “iconstyle.al”, do të ishte pikërisht rruga që do të ndiqnim, nëse zoti Gëllçi nuk do të tentonte me kaq ngulm t’i fshihte gjurmët, që padyshim të çojnë në xhepin e dikujt. Kjo është dhe arsyeja përse me shumë gjasa, kjo lojë kukafshehti ku sigurisht nuk është i përfshirë vetëm drejtori Gëllçi, do të vijojë dhe për pak kohë, derisa institucionet përgjegjëse të bëjnë detyrën.
