Lëvizjet e bukurisë arkitekturore së Hanit të Vlorës, si trëndafilat e ndërlikuar prej guri që lulëzojnë rreth dritareve të saj dhe ballkonet e zbukuruara prej hekuri të farkëtuar, ofrojnë një paraqitje të shkurtër të lavdisë së mëparshme të ndërtesës.
Vlora Han u ndërtua në fillim të shekullit të 20-të me një qëllim mjaft të zakonshëm: të strehonte zyra.
Arkitektura e saj e bukur nxjerr në pah ndikimet perëndimore që depërtuan në qytet në një kohë kur oborri osman ishte i magjepsur me stilet e Art Nouveau që përhapeshin nëpër kulturat evropiane. Shumë prej ndërtesave janë vepër e arkitektit italian Raimondo D’Aronco.
Arkitektët e emëruar nga Sulltani ndërtuan ndërtesa të ngjashme në të gjithë Beyoğlu, Nişantaşı dhe në Bosfor. Stambolli përqafoi këtë stil të arkitekturës dhe ndërtesat me fasada asimetrike dhe detaje lulesh u shfaqën në të gjithë qytetin, madje duke u përhapur në anën e tij anadollake.
Por, si me shumicën e tendencave, entuziazmi përfundimisht u zbeh. Si e tillë, Vlora Han i mrekullueshëm ra në gjendje të keqe. Megjithëse ka nevojë për mirëmbajtje dhe restaurim të duhur, aktualisht është ende i zënë nga biznese të ndryshme sipas qëllimit të tij fillestar por gjithashtu konsiderohet si një prej ndërtesave më të veçanta të asaj zone.
