Në një epokë ku media duhet të luftojë dhunën, Top Channel ka zgjedhur ta zbukurojë atë. Ky televizion kombëtar, që hyn çdo ditë në shtëpitë e shqiptarëve, që formëson mendimet e brezave të rinj dhe që mbart përgjegjësinë e informimit publik, ka shkelur çdo parim të etikës gazetareske duke i shtruar një tapet të kuq autores së një krimi të dhunshëm.
Skandali më i fundit në emisionin “Goca dhe Gra” nuk është thjesht një gabim editorial – është një fyerje për çdo viktimë dhune në Shqipëri. Duke ftuar Antonela Berishën, një nga autorët e sulmit brutal ndaj Klea Prengës, Top Channel ka dëshmuar se në altarin e shikueshmërisë është gati të sakrifikojë çdo parim moral.
Le të kujtojmë se çfarë ndodhi vërtet: Në një restorant në mes të Tiranës, motrat Berisha sulmuan Klea Prengën duke i shkaktuar plagë të rënda në fytyrë me shishe qelqi. Sipas raportit mjeko-ligjor, dëmtimet ishin të pariparueshme. Pas sulmit, viktima mori edhe një mesazh kërcënues ku dhuna cilësohej si “dhuratë” nga Mariela Berisha. Ky nuk ishte një incident i rastësishëm – ishte një akt i paramenduar dhune që mund të kishte përfunduar tragjikisht.
Por çfarë bën Top Channel? Në vend që të denoncojë dhunën, zgjedh ta kthejë në spektakël. Antonela Berisha u prit me duartrokitje në studio, sikur të ishte një heroinë që po kthehej nga një betejë fisnike. Einxhel Shkira, një nga moderatoret, e përshkroi mungesën e saj si “një shkëputje të madhe” – sikur të ishte fjala për një pushim krijues e jo për arratisjen pas një krimi të dhunshëm.
Më skandalozja është mënyra se si emisioni u shndërrua në një platformë për të promovuar koleksionin e ri sportiv të Berishës, ironikisht të titulluar “Embrace Your Flaws” (Përqafo të metat e tua). A është goditja e një gruaje me shishe qelqi thjesht një “e metë” që duhet përqafuar? Top Channel, me këtë veprim, po i thotë çdo shqiptari: dhuna është në rregull nëse di si ta marketosh.
Pyetjet e intervistës ishin kaq sipërfaqësore dhe të dirigjuara sa dukej sikur po diskutohej për një gafë të vogël sociale e jo për një krim të rëndë. “A ke nxjerrë ndonjë mësim?” – pyeti Rudina Dembacaj, sikur të ishte fjala për një detyrë shtëpie të pakryer. Dhe përgjigjja e Antonelës? “Ndodhi në vendin e gabuar, në kohën e gabuar.” Pra, problemi qenka koincidenca e momentit, jo akti brutal i dhunës?
Klea Prenga, viktima e këtij sulmi, e hodhi poshtë kategorikisht teatrin e “pendimit” të Antonelës. Në një reagim në Instagram, ajo zbuloi të vërtetën: “Në asnjë moment askush nuk ka tentuar të më dëmshpërblejë apo të kërkojë falje për atë që ka bërë.” Më tronditëse akoma, ajo publikoi prova që tregojnë se motrat Berisha kanë shprehur gatishmëri për të përsëritur veprime të ngjashme.
Por Top Channel nuk u ndal as këtu. Antonelës iu dha hapësira të fliste për “ndikimin e saj pozitiv në shoqëri” dhe për “mbështetjen e madhe nga ndjekësit.” Çfarë mesazhi po dërgon kjo? Që dhuna është një rrugë e pranueshme për të fituar famë? Që brutaliteti mund të jetë një strategji marketingu?
Ndërkohë që sistemi i drejtësisë dështoi të japë një dënim të përshtatshëm – Antonela u dënua vetëm me “detyrim paraqitje” dhe Mariela me “arrest shtëpie” – Top Channel po dërgon mesazhin më të rrezikshëm të mundshëm: dhuna jo vetëm që nuk ndëshkohet, por mund të të bëjë edhe më të famshëm.
Ky nuk është thjesht një dështim profesional – është tradhti ndaj publikut shqiptar. Top Channel, si televizion kombëtar, ka përgjegjësinë të promovojë vlera pozitive, të luftojë dhunën, të mbrojë viktimat. Por në vend të kësaj, ka zgjedhur të bëhet megafon i dhunuesve, duke u dhënë atyre një platformë për të rikonceptuar krimet e tyre si “histori suksesi.”
Ndoshta është koha që Autoriteti i Mediave Audiovizive të hetojë këtë shkelje flagrante të etikës gazetareske. Ndoshta është koha që reklamuesit të pyesin veten nëse duan të asociohen me një media që zbukuron dhunën. Dhe mbi të gjitha, është koha që publiku shqiptar të kërkojë llogari.
Çdo minutë që Antonela Berisha ishte në atë studio, çdo duartrokitje që mori, çdo pyetje e butë që iu drejtua, ishin një goditje për çdo viktimë dhune në Shqipëri. Top Channel ka zgjedhur anën e gabuar të historisë, duke transformuar dhunën në argëtim dhe duke kthyer autorët në yje.
Në një vend ku dhuna ndaj grave mbetet një plagë e hapur e shoqërisë, ku viktimat shpesh heshtin nga frika e stigmës, Top Channel sapo krijoi një precedent të rrezikshëm: godit një grua me shishe qelqi dhe do të fitosh një intervistë televizive ku mund të promovosh biznesin tënd. A mund të bjerë më poshtë se kaq gazetaria shqiptare?
/iconstyle.al
