Së fundmi, Paris Hilton ka rrëfyer çastet e tmerrit që iu desh të përjetonte në Kolegjin “Provo Canyon” në Utah, të cilin e ndoqi për 11 muaj, kur ishte vetëm 17 vjeçe.
Anëtarët e bordit drejtues të kolegjit, abuzuan fizikisht dhe psikologjikisht me të, e detyruan të merrte disa pilula dhe të qëndronte pa rroba, në izolim total, si një mënyrë kjo ndëshkimi. Në një seancë dëgjimore të Komitetit të Senatit të Shtetit në Utah, në favor të projektligjit për mbikëqyrje më të madhe të qeverisë, sa u takon qendrave të të rinjve, përmes një dëshmie emocionale, 39-vjeçarja tregoi se si pjesëtarë të stafit e shihnin teksa ajo bënte dush dhe se e gjitha kjo ishte aq “traumatizuese”, sa pati makthe dhe vuajti nga pagjumësia për vite me radhë.
“Unë jam një e mbijetuar nga abuzimi institucional dhe flas sot në emër të qindra mijëra fëmijëve, që gjenden aktualisht në objektet e kujdesit rezidencial në të gjithë Shtetet e Bashkuara. Abuzohesha verbalisht, mendërisht dhe fizikisht çdo ditë. U shkëputa nga bota e jashtme dhe u privova nga të gjitha të drejtat e mia njerëzore. Nuk më lejohej të isha vetvetja”.
Më tej, Paris tregon se ishte e detyruar të konsumonte ilaçe që e bënin të ndjehej e mpirë dhe e rraskapitur.
“Unë nuk jam mbushur me ajër të pastër dhe nuk i kam parë rrezet e diellit për 11 muaj. Kishte zero privatësi – sa herë që përdorja banjën ose bëja dush – ajo monitorohej. Në moshën 16 vjeçare – si fëmijë që isha – ndjeva sytë e tyre të mprehtë që vështronin trupin tim të zhveshur. Ndihesha e dhunuar çdo ditë. ”
Më tej, Hilton deklaroi se stafi ishte “i lig dhe sadist”, teksa shtoi se dërgohej vazhdimisht në dhomën e izolimit, “pa ndonjë arsye”.
“Dhoma e vogël, e mbuluar me shenja gërvishtjesh dhe e lyer me gjak, pa banjë është një nga kujtimet më të gjalla dhe më traumatike që kam provuar ndonjëherë në gjithë jetën time. Stafi i detyronte fëmijët të hiqnin rrobat e tyre dhe të hynin aty. Kishte raste për plot 20 orë”.
39-vjeçarja sqaroi se nuk mund t’u tregonte prindërve të saj për abuzimin në fjalë, sepse “sa herë që përpiqesha ndëshkohesha prej tyre ose më thonin: Thjesht do t’u themi prindërve se po gënjen dhe ata kurrë nuk do të të besojnë”.
