Thuajse një muaj më parë, “iconstyle.al” ngriti shqetësimin lidhur me përdorimin e fondeve të akorduara për realizimin e Festivalit të Këngës në RTSH.
Për edicionin e 58-të të festivalit, Këshilli Drejtues i RTSH caktoi një shumë prej 41.882.550 lekësh të rinj, para këto që burojnë nga buxheti i shtetit që siç e dimë të gjithë, formohet në një pjesë të madhe nga taksat që ne paguajmë si qytetarë.
Duke qenë një institucion publik, RTSH është e detyruar të bëjë transparencë lidhur me shpenzimet e kryera dhe deri në momentin që ne kontaktuam drejtorin Thoma Gëllçi (lexo këtu), një gjë e tillë nuk ishte bërë.
Por përveç fondit të përcaktuar nga Këshilli Drejtues, pikëpyetje të mëdha lindin dhe mbi buxhetin e dytë tejet të dyshimtë që vjen nga reklamat e kompanive private që kanë sponsorizuar festivalin, i cili këtë vit drejtohej nga dyshja Vera Grabocka-Alketa Vejsiu.
Burime për “pamfleti.net” bëjnë të ditur se shuma e mbledhur nga këto reklama është rreth 51.7 milionë lekë të rinj për të cilët nuk ka asnjë informacion se ku kanë shkuar.
Apo duhet të pyesim më mirë, në cilin xhep kanë shkuar? Sepse një gjë është e sigurt: Festivali që pamë nuk ka gjasa të ketë kushtuar 93.5 milionë lekë!
Dhe nëse mendoni se sot, një muaj e gjysmë pas përfundimit të festivalit, RTSH ka publikuar qoftë dhe një të dhënë të vetme lidhur me përdorimin e fondeve, e keni gabim.
A është e tepërt të kërkojmë nga RTSH të njëjtën transparencë që pamë nga ana e “Rai1” me festivalin e Sanremos, ku vetëm pak ditë pas përfundimit bëri publike të gjitha shpenzimet për realizimin e festivalit? Nuk besojmë!
Ndaj për të siguruar informacionin që duhet të jetë publik për të gjithë qyetarët në website-in e RTSH, vendosëm t’i drejtoheshim drejtorit me një letër zyrtare më 24 janar 2020.
Menduat se morëm përgjigje? Sigurisht që jo! Kanë kaluar më shumë se 10 ditë që është afati zyrtar i kthimit të përgjigjes dhe ende asnjë shenjë e z. Gëllçi në horizont.
Për t’u siguruar se drejtori i RTSH ishte shëndoshë e mirë dhe nuk kishte ndonjë arsye tjetër për të mos na kthyer një përgjigje zyrtare, vendosëm ta telefononim, ndonëse na kishte udhëzuar më parë që të mos e bënim më një gjë të tillë.
Ndryshe nga telefonata e parë, z. Gëllçi me edukatën maksimale na konfirmoi se e kishte marrë letrën tonë dhe siç e kërkonte procedura (ndonëse tërësisht jashtë afateve të parashikuara nga ligji), do të na jepte përgjigjet që kërkojmë prej thuajse një muaji.
Do të donim shumë ta merrnim me mirëbesim fjalën e tij, por nisur nga precedentët jo dhe aq pozitivë të drejtorit të RTSH, zgjodhëm të ndiqnim rrugën zyrtare duke iu drejtuar Komisionerit për të Drejtën e Informimit dhe Mbrojtjen e të Dhënave Personale dhe duke kërkuar ndërmjetësim për sigurimin e informacionit që duhej të ishte bërë publik me kohë.
