Aktori dhe poeti Çun Lajçi ka bërë një rrëfim prekës gjatë një interviste ditën e sotme për jetën e tij. Ai ka treguar se pas 50 vitesh në teatër, kuptoi se kur u shtrua në spital nu kia kishte dalë që të mblidhte para për ditët e tij të zeza.
Ai u kurua për Covid dhe qëndroi i shtruar për 5 muaj dhe tregon se 90% të ilaçeve nuk kishte mundësi t’i blinte, madje për t’i blerë i është dashur të shesë edhe dy piktura që i ka pasur dhuratë prej vitesh.
“Fatkeqësisht mbas 50 e ca vitesh në teatër, unë kur u shtrova në spital kuptova që me gjithë ato vite në teatër, nuk paskam ruajtur 1 mijë euro për ditët e mija të zeza. Aty kur u shtrova kuptova që duhesha të paguaja 90 % të ilaçeve dhe s’kisha me i ble. Kur një shkrimtar, një piktor, një aktor që ka kontribuar gjithë jetën për qytetin e vet nuk ka mundësi, i them vetes po ai që ka jetuar gjithë jetën në skamje si do ia dal”, tregoi aktori.
Lajçi foli i prekur edhe për vajzën e tij të ndjerë, duke thënë se ajo u nda nha jeta me shpresën se do të kurohej jashtë, por kjo gjë nuk ndodhi kurrë.
“Kurrë për së gjalli nuk mundesh me ja plotësu fëmiut tënd, sigurisht as unë dhe pse jam munduar, me gjithçka që kam pas. Sigurisht që më ka mbetur peng. Po më vjen keq shumë keq, kur momentet e fundit të javës së fundit, një njeri i joni më tha që ma lërë mua se po e dërgoj në Rusi për kurim. Prej ditës që ai më tha mua, unë i thash vajzës dhe ajo çdo ditë më thoshte: ‘A tu ka lajmëru ai biznesmeni?’, edhe ai kurrë nuk u lajmërua. Vdiq vajza dhe ky është pengu më i madh i imi. Pse ja thash që filani po du me çu për kurim kur ai kurrë su bë i gjallë më dhe vajza vdiq tu e pyet: “a u lajmërue filani”. Prandaj, gjithë prindër kanë dëshirë dhe vullnet ndaj fëmijës, por kurrë nuk mundet me ja mundu dëshirat, përpos një pakice njerëzish që jetojnë me miliona”, rrëfeu Lajçi.
Edhe pse një nga aktorët me shumë kontributi në artin shqiptar, Çun Lajçi sot e kësaj dite ende nuk ka marrë shpërblimin që meriton për punën e tij. Shteti kosovar e ka lënë në harresë aktorin e madje ai tashmë është detyruar edhe të shesë libra në rrugë.
Politikat e Kosovës dhe Shqipërisë në lidhje me artin janë fort të ngjashme. Artistët që kanë vite në skenë asnjëherë nuk nderohen siç duhet për kontributet e tyre e madje shpesh mbeten në varfëri e pa një shtëpi të tyren. Politika madje është aq hipokrite, sa pasi i ka lënë artistët në harresë prej vitesh, i përdor edhe për interesin e saj e për vota kur i duhen.
