Më shumë se 100 të vdekur, përfshirë 28 fëmijë, dhjetëra të zhdukur dhe komunitete të tëra të shkatërruara, ky është bilanci tronditës i përmbytjes së menjëhershme që goditi Teksasin brenda pak orësh. Lumi Guadalupe u rrit me 8 metra për më pak se një orë, duke marrë me vete gjithçka në rrugën e tij.
Profesori Costas Synolakis, në një analizë për Wall Street Journal, fajëson jo natyrën, por neglizhencën njerëzore: paralajmërimet ishin dhënë, por munguan sirenat, sistemet e komunikimit dhe, mbi të gjitha, vullneti politik.
“Shkenca bëri punën e saj. Ishte politika ajo që dështoi,” shkruan ai.
Zyrtarët lokalë e kishin ditur rrezikun për dekada, por nuk investuan në mbrojtje, duke u shqetësuar më shumë për ndotjen akustike sesa për jetët njerëzore.
“Fëmijët në kamp nuk u mbytën nga uji, por nga dështimi i imagjinatës dhe përgjegjësisë,” përfundon Synolakis, duke bërë thirrje për veprim para se një tjetër tragjedi të përsëritet.
