Edona James i rrëfehet Ardit dhe Mirdonit në dhomën e gjumit, për eksperiencat e saj gjatë rrugëtimit personal, drejt ndërrimit të gjinisë.
Gjatë rrëfimit të saj, ajo nuk ka hezituar të flasë edhe për marrëdhënien e vështirë me babain.
Edona tregon që kishte filluar të marrë hormone që në moshën 13-vjeçare dhe më pas iu nënshtrua operacionit të parë në moshën 17-vjeçare.
Por mes këtyre rrëfimeve personale, ajo thekson një mungesë të rëndë në praninë dhe përkrahjen e babait.
“Babës nuk i ka interesuar kurrë. Tani është martuar me një vajzë sa unë, dhe ka fëmijë më të,” shprehet ajo me një ndjenjë të thellë zhgënjimi.
“Po, unë s’du me ia pa sytë, se nuk është babai im. S’më mungon babai, s’e kam ditur kurrë çfarë është babai. S’është babai im, i ka fëmijët e vet ai, le të kënaqet, unë e kam nënën.”
Megjithatë, përkundër kësaj largësie nga i ati, Edona tregon se ka një lidhje të fortë dhe të dashur me anëtarët e tjerë të familjes.
Ajo ndan me publikun se sa e afërt është me ta dhe se sa shumë e duan ata, një fakt që i ka dhënë forcë dhe kurajo gjatë të gjithë këtij procesi të ndërlikuar të transformimit.
Gjithashtu ajo tregon që në Kosovë nuk e kuptonte njeri se kishte bërë transformimin nga djalë në vajzë, ndërsa në Gjermani ishe më shumë e përhapur dhe njerëzit kishn më shumë informacion.