“Jeta është e pasigurtë. Askush s’e di sesa do të jetojë, por ka disa gjëra të sigurta për të bërë dhe për të thënë, për aq kohë sa nuk është shumë vonë. Unë jam babai yt; nëse unë nuk ta them këtë gjë, askush tjetër nuk do të ta thotë. Në jetën tënde nuk do ta ndiejë askush detyrimin për të të trajtuar ty mirë, përveç meje dhe mamasë tënde. Të tjerëve që të duan dhe kujdesen për ty, duhet t’ia kthesh mbapsht dashurinë dhe përkujdesjen, bashkë me shumë mirënjohje.
Asgjë nuk ka vlerë veç shëndetit dhe lumturisë në jetë dhe nëse në të ardhmen ti humbet diçka materiale, duhet të kuptosh se ajo gjë nuk ka aq rëndësi sa shëndeti dhe lumturia. Jeta është e shkurtër; sot mund të humbasësh jetën, ndërsa nesër do ta kuptosh edhe më mirë se koha ikën dhe nuk kthehet më mbrapsht. Ndaj, sa më shpejt të kujtohesh ta jetosh jetën në maksimum, aq më shumë do ta shijosh atë. Në vend që të përpiqesh për jetëgjatësi, është mirë ta jetosh jetën që të falet në çdo moment.
Mos kërko ideale të mëdha në dashuri, por as mos e ekzagjero lëndimin nga humbja e dashurisë. Njerëzit mund t’ia nisin nga asgjëja materiale, por nuk mund t’ia nisin dot pa pasur njohuritë bazë, mbaje mend këtë gjë. Në të ardhmen, vendimet e tua janë përgjegjësia jote e vetme.
Ti mund t’i kërkosh vetes të jesh besnik me të tjerët, por nuk mund t’i detyrosh të tjerët ta bëjnë të njëjtën gjë. Ti mund t’i kërkosh vetes të sillesh mirë dhe të jesh njeri i mirë, por nuk duhet të presësh që të tjerët të jenë po njësoj edhe me ty. Mënyra se si i trajton njerëzit, nuk ka e përcakton aspak mënyrën se si ata do të trajtojnë ty.
Nëse një person dëshiron të pasurohet, duhet të punojë fort sepse asnjë vakt nuk të ofrohet falas në këtë botë. Është shkruar të jemi bashkë në këtë jetë, edhe pse nuk e dimë për sa kohë. Ndaj, gëzohu për kohën që do të kalojmë bashkë, sepse nuk do të shihemi më në jetën tjetër.”
