Je suis Angelina

*Unë jam Angelina

Si një çorape të vjetër. E la kështu. Të hedhur mbi dysheme. Pasi i bëri gjashtë fëmijë. Angelina Jolie merr historinë universale të marrëdhënieve burrë-grua, e  përmbys dhe e rishkruan sipas qejfit. Dhe është njëmend e vështirë të mos bësh tifozllëk për të.

Brad Pitt ishte burri më i bukur në botë. I pari dhe i dyti në klasifikime. Ndonjëherë edhe i treti, sepse ballukja e tij bionde zinte të gjithë podiumin. Ishte simpatik, atletik dhe madje mik i George Clooney-it.

Kur takon Angelina-n, ai është një yll ndërsa ajo është vetëm një prani e kotë stratosferike e ekranit të madh. Ka buzët më sensuale të globit dhe mund të thotë gjithçka, por Brad e ka thënë tashmë. Ia ka hedhur Thelma-s dhe madje Louise-s. Ajo jo. Ka nevojë për të dalë nga banaliteti i pastër i bukurisë.

Kështu e merr, ia zhvat Jennifer-it me hundë të madhe, e përplas në kopertinë dhe krijon “brand”-in. Çifti!

Ai është i turbulluar, krejt nën kujdestarinë e kësaj gruaje imagjinare. Që e bën të lindë fëmijë, sikur të qe Sofia Loren tek “Ieri, oggi e domani” (Dje, sot dhe nesër). I imponon emra të pagjasë. E më pas e tatuazhon. E merr nëpër udhëtime të parehatshëm, e bën të drejtojë beteja angazhuese, i shprish flokët. Dhe e rraskapit!

Brad-it i zgjerohen këllqet me gjithë ato mëmësi. I del barku. Nis të fshehë fërnetin nën lavaman. “Ulërinte dhe abuzonte me substanca” deklaron Angelina. Si një shtëpiake që kërkon vëmendje. Ajo përkundrazi kthehet rrallë në shtëpi. Hidhet në përqafimet e fëmijëve të gjysmës tjetër të botës dhe merr një liri të pangjashme: atë për të vendosur mbi trupin e vet.

Dhe në një farë pike, e lë. Brad-i i braktisur. Prej saj. Jo e kundërta. Dhe çfarë kënaqësie!

*Shkruar nga gazetarja Beatrice Dondi

Burimi: Huffingtonpost.it